1 C ătre Tine îmi ridic ochii, Cel Ce locuieşti în ceruri.
A ti levanto mis ojos, ¡oh tú que reinas en los cielos!
2 C um caută ochii slujitorilor spre mâna stăpânilor lor şi ochii slujnicei – spre mâna stăpânei ei, tot aşa şi ochii noştri caută spre Domnul, Dumnezeul nostru, până va avea milă de noi.
He aquí, como los ojos de los siervos miran a la mano de su señor, como los ojos de la sierva a la mano de su señora, así nuestros ojos miran al Señor nuestro Dios hasta que se apiade de nosotros.
3 A i milă de noi, Doamne, ai milă, căci suntem atât de sătui de dispreţ!
Ten piedad de nosotros, oh Señor, ten piedad de nosotros, porque muy hartos estamos de desprecio.
4 S ufletul nostru s-a săturat de batjocura celor îngâmfaţi şi de dispreţul celor mândri!
Harta en extremo está nuestra alma del escarnio de los que están en holgura, y del desprecio de los soberbios.