1 A tëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:

Entonces respondió Elifaz temanita, y dijo:

2 " Një njeri i urtë a përgjigjet vallë me njohuri të kota, dhe a mbushet me erëra lindore?

¿Debe responder un sabio con hueca sabiduría y llenarse de viento solano ?

3 D iskuton vallë me ligjërata boshe dhe me fjalë që nuk shërbejnë për asgjë?

¿Debe argumentar con razones inútiles o con palabras sin provecho?

4 P o, ti heq mëshirën dhe eliminon lutjen përpara Perëndisë.

Ciertamente, tú rechazas el temor, e impides la meditación delante de Dios.

5 S epse prapësia jote t’i sugjeron fjalët dhe ti po zgjedh gjuhën e dinakëve.

Porque tu iniquidad enseña a tu boca, y escoges el lenguaje de los astutos.

6 J o unë, por vetë goja jote të dënon, dhe vetë buzët e tua dëshmojnë kundër teje.

Tu propia boca, y no yo, te condena, y tus propios labios testifican contra ti.

7 A je ti vallë i pari njeri që ka lindur apo je formuar përpara kodrave?

¿Fuiste tú el primer hombre en nacer, o fuiste dado a luz antes que las colinas ?

8 A e ke dëgjuar ti këshillën sekrete të Perëndisë apo vetëm ti zotëroke diturinë?

¿Oyes tú el secreto de Dios, y retienes para ti la sabiduría?

9 Ç farë di ti që ne nuk e dimë, ose çfarë kupton ti që nuk e kuptojmë edhe ne?

¿Qué sabes tú que nosotros no sepamos? ¿ Qué entiendes tú que nosotros no entendamos ?

10 M idis nesh ka njerëz flokëbardhë dhe pleq më të thinjur se ati yt.

También entre nosotros hay canosos y ancianos de más edad que tu padre.

11 T ë duken gjëra të vogla përdëllimet e Perëndisë dhe fjalët e ëmbla që të drejton ty?

¿Te parecen poco los consuelos de Dios, y la palabra hablada a ti con dulzura?

12 P se, pra, zemra jote të çon larg dhe pse sytë e tu vetëtijnë,

¿Por qué te arrebata el corazón, y por qué centellean tus ojos,

13 d uke e drejtuar zemërimin tënd kundër Perëndisë dhe duke nxjerrë nga goja jote fjalë të tilla?".

para volver tu espíritu contra Dios y dejar salir de tu boca tales palabras?

14 " Ç’është njeriu që ta konsiderojë veten të pastër dhe i linduri nga një grua për të qenë i drejtë?

¿Qué es el hombre para que sea puro, o el nacido de mujer para que sea justo ?

15 J a, Perëndia nuk u zë besë as shenjtorëve të tij dhe qiejt nuk janë të pastër në sytë e tij;

He aquí, Dios no confía en sus santos, y ni los cielos son puros ante sus ojos;

16 a q më pak një qenie e neveritshme dhe e korruptuar, njeriu, që e pi paudhësinë sikur të ishte ujë!

¡cuánto menos el hombre, un ser abominable y corrompido, que bebe como agua la iniquidad!

17 D ua të të flas, më dëgjo; do të të tregoj atë që kam parë,

Yo te mostraré, escúchame, y te contaré lo que he visto;

18 a të që të urtit tregojnë pa fshehur asgjë nga sa kanë dëgjuar prej etërve të tyre,

lo que los sabios han dado a conocer, sin ocultar nada de sus padres;

19 t ë cilëve vetëm iu dha ky vend dhe pa praninë e asnjë të huaji në radhët e tyre.

a ellos solos se les dio la tierra, y ningún extranjero pasó entre ellos.

20 I keqi heq dhembje tërë jetën e tij dhe vitet e caktuara për tiranin janë të numëruara.

Todos sus días el impío se retuerce de dolor, y contados están los años reservados para el tirano.

21 Z hurma të llahtarshme arrijnë në veshët e tij, dhe në kohën e bollëkut i sulet rrënuesi.

Ruidos de espanto hay en sus oídos, mientras está en paz, el destructor viene sobre él.

22 N uk ka shpresë kthimi nga errësira, dhe shpata e pret.

El no cree que volverá de las tinieblas, y que está destinado para la espada.

23 E ndet e kërkon bukë, po ku mund ta gjejë? Ai e di se dita e territ është përgatitur në krah të tij.

Vaga en busca de pan, diciendo: “¿Dónde está?” Sabe que es inminente el día de las tinieblas.

24 F atkeqësia dhe ankthi i shtien frikë, e sulmojnë si një mbret gati për betejë,

La ansiedad y la angustia lo aterran, lo dominan como rey dispuesto para el ataque;

25 s epse ka shtrirë dorën e tij kundër Perëndisë, ka sfiduar të Plotfuqishmin,

porque él ha extendido su mano contra Dios, y se porta con soberbia contra el Todopoderoso.

26 d uke u hedhur me kokëfortësi kundër tij me mburojat e tij të zbukuruara me tokëza.

Corre contra El con cuello erguido, con su escudo macizo;

27 N donëse fytyra e tij është e mbuluar me dhjamë dhe ijet e tij janë fryrë nga shëndoshja e tepërt;

porque ha cubierto su rostro de grosura, se le han hecho pliegues de grasa sobre sus lomos,

28 a i banon në qytete të shkretuara, në shtëpi të pabanuara që do të katandisen në grumbuj gërmadhash.

y ha vivido en ciudades desoladas, en casas inhabitables, destinadas a convertirse en ruinas.

29 A i nuk do të pasurohet dhe fati i tij nuk ka për të vazhduar, as edhe pasuria e tij nuk do të shtohet mbi tokë.

No se enriquecerá, ni sus bienes perdurarán, ni su espiga se inclinará a tierra.

30 N uk do të arrijë të çlirohet nga terri, flaka do të thajë lastarët e tij, dhe do të çohet larg nga fryma e gojës së tij.

No escapará de las tinieblas, secará la llama sus renuevos, y por el soplo de su boca desaparecerá.

31 T ë mos mbështetet te kotësia; duke gënjyer veten, sepse kotësia ka për të qenë shpërblimi i tij.

Que no confíe en la vanidad, engañándose a sí mismo, pues vanidad será su recompensa.

32 D o të kryhet para kohe, dhe degët e tij nuk do të gjelbërojnë më.

Antes de su tiempo se cumplirá, y la hoja de su palmera no reverdecerá.

33 D o të jetë si një hardhi nga e cila merret rrushi ende i papjekur, si ulliri nga i cili shkundet lulja.

Dejará caer su agraz como la vid, y como el olivo arrojará su flor.

34 S epse familja e hipokritëve do të jetë shterpë dhe zjarri do të përpijë çadrat e njeriut të korruptuar.

Porque estéril es la compañía de los impíos, y el fuego consume las tiendas del corrupto.

35 A ta sajojnë paudhësinë dhe shkaktojnë shkatërrimin; në gjirin e tyre bluhet mashtrimi.

Conciben malicia, dan a luz iniquidad, y en su mente traman engaño.