1 O Zot, dëgjo një çështje të drejtë, dëgjo me vëmendej britmën time, dëgjo lutjen time, që nuk vjen nga buzë mashtruese.

Oye, oh Señor, una causa justa; atiende a mi clamor; presta oído a mi oración, que no es de labios engañosos.

2 A rdhtë mbrojtja ime nga prania jote; sytë e tu pafshin atë që është e drejtë.

Que mi vindicación venga de tu presencia; que tus ojos vean con rectitud.

3 T i e ke hetuar zemrën time, e ke vizituar natën; më ke vënë në provë dhe nuk ke gjetur asgjë; kam vendosur të mos mëkatoj me gojën time.

Tú has probado mi corazón, me has visitado de noche; me has puesto a prueba y nada hallaste; he resuelto que mi boca no peque.

4 P ërsa u përket veprave të njerëzve, për fjalën e buzëve të tua, jam ruajtur nga rrugët e njerëzve të furishëm.

En cuanto a las obras de los hombres, por la palabra de tus labios yo me he guardado de las sendas de los violentos.

5 H apat e mia kanë qëndruar të sigurt në shtigjet e tua dhe këmbët e mia nuk janë lëkundur.

Mis pasos se han mantenido firmes en tus senderos. No han resbalado mis pies.

6 U në të drejtohem ty, o Perëndi, sepse ti m’i plotëson, zgjat veshët e tu ndaj meje, dëgjo fjalët e mia.

Yo te he invocado, oh Dios, porque tú me responderás; inclina a mí tu oído, escucha mi palabra.

7 T regomë mirësinë tënde të mrekullueshme, ti, që me të djathtën tënde i shpëton nga kundërshtarët e tyre ata që gjejnë strehë pranë teje.

Muestra maravillosamente tu misericordia, tú que salvas a los que se refugian a tu diestra huyendo de los que se levantan contra ellos.

8 M ë ruaj si beben e syrit; më mbulo, nën hijen e krahëve të tu,

Guárdame como a la niña de tus ojos; escóndeme a la sombra de tus alas

9 n ga të pabesët që më shtypin dhe nga armiqtë për vdekje që më rrethojnë.

de los impíos que me despojan, de mis enemigos mortales que me rodean.

10 Z emrat e tyre janë fortësuar, goja e tyre flet me arrogancë.

Han cerrado su insensible corazón; hablan arrogantemente con su boca.

11 T ani në kanë rrethuar, ndjekin hapat tona; na ngulin sytë e tyre për të na rrëzuar.

Ahora nos han cercado en nuestros pasos; fijan sus ojos para echar nos por tierra,

12 A rmiku im i përngjan një luani që digjet nga dëshira që të shqyejë, dhe të një luani të vogël që rri në pritë në vënde të fshehta.

como león que ansía despedazar, como leoncillo que acecha en los escondrijos.

13 Ç ohu, o Zot, përballoje, rrëzoje; çliro shpirtin tim nga i pabesi me shpatën tënde.

Levántate, Señor, sal a su encuentro, derríbalo; con tu espada libra mi alma del impío,

14 O Zot, më çliro me dorën tënde nga njerëzit, nga njerëzit e kësaj bote që bën pjesë në këtë jetë, dhe barkun e të cilëve ti e mbush me thesaret e tua të fshehta; bijtë e tyre ngopen dhe u lënë fëmijëve të tyre ato që mbetet nga pasuritë e tyre.

de los hombres, con tu mano, oh Señor, de los hombres del mundo, cuya porción está en esta vida, y cuyo vientre llenas de tu tesoro; se llenan de hijos, y dejan lo que les sobra a sus pequeños.

15 S a për mua, për hir të drejtësisë do të shoh fytyrën tënde; do të ngopem nga prania jote kur të zgjohem.

En cuanto a mí, en justicia contemplaré tu rostro; al despertar, me saciaré cuando contemple tu imagen.