1 K antiku i kantikëve që është i Salomonit.
El cantar de los cantares de Salomón. LA ESPOSA:
2 M ë puth me të puthurat e gojës së vet! Sepse dashuria jote është më e mirë se vera.
¡Que me bese con los besos de su boca! Porque mejores son tus amores que el vino.
3 N ga aroma e vajrave të tua të këndshme emri yt është një vaj i parfumuar i derdhur; prandaj të duan vajzat.
Tus ungüentos tienen olor agradable, tu nombre es como ungüento purificado; por eso te aman las doncellas.
4 T ërhiqmë te ti! Ne do të rendim pas teje! Mbreti më çoi në dhomat e tij. Ne do të kënaqemi dhe do të gëzohemi te ti; ne do ta kujtojmë dashurinë tënde më shumë se verën. Kanë të drejtë që të duan.
Llévame en pos de ti y corramos juntos. El rey me ha conducido a sus cámaras. EL CORO: Nos regocijaremos y nos alegraremos en ti, exaltaremos tu amor más que el vino. Con razón te aman. LA ESPOSA:
5 U në jam e zezë por e bukur, o bija të Jeruzalemit, si çadrat e Kedarit, si perdet e Salomonit.
Soy morena pero preciosa, oh hijas de Jerusalén, como las tiendas de Cedar, como las cortinas de Salomón.
6 M os shikoni se jam e zezë, sepse dielli më ka nxirë. Bijtë e nënes sime janë zemëruar me mua; më kanë caktuar të ruaj vreshtat, por vreshtin tim nuk e kam ruajtur.
No os fijéis en que soy morena, porque el sol me ha quemado. Los hijos de mi madre se enojaron conmigo; me pusieron a guardar las viñas, y mi propia viña no guardé.
7 T huamë, o ti që të dashuron zemra ime, ku e kullot kopenë dhe ku e lë të pushojë në mesditë. Pse vallë duhet të jem si një grua e mbuluar me vel pranë kopeve të shokëve të tu?
Dime, amado de mi alma: ¿Dónde apacientas tu rebaño ? ¿Dónde lo haces descansar al mediodía? ¿Por qué he de ser yo como una que se cubre con velo junto a los rebaños de tus compañeros ? EL CORO:
8 N ë rast se ti nuk e di, o më e bukura e grave, ndiq gjurmët e kopesë dhe kulloti kecat e tua pranë çadrave të barinjve.
Si tú no lo sabes, ¡oh la más hermosa de las mujeres!, sal tras las huellas del rebaño, y apacienta tus cabritas junto a las cabañas de los pastores. Diálogo entre los esposos EL ESPOSO:
9 M ikesha ime, ti më ngjan si pela ime midis qerreve të Faraonit.
A mi yegua, entre los carros de Faraón, yo te comparo, amada mía.
10 F aqet e tua janë të bukura me ornamente, dhe qafa jote me gjerdane margaritaresh.
Hermosas son tus mejillas entre los adornos, tu cuello entre los collares. EL CORO:
11 N e do të bëjmë për ty gjerdane të arta me tokëza prej argjendi.
Adornos de oro haremos para ti, con cuentas de plata. LA ESPOSA:
12 N dërsa mbreti është ulur në tryezë, livanda ime përhap aromën e saj.
Mientras el rey estaba a la mesa, mi perfume esparció su fragancia.
13 K ënaqësia ime është një qeskë e vogël mirre; ajo do të pushojë tërë natën midis gjive të mia.
Bolsita de mirra es mi amado para mí, que reposa toda la noche entre mis pechos.
14 K ënaqësia ime është për mua një tufë lulesh alkane në vreshtat e En-gedit.
Ramillete de flores de alheña es mi amado para mí en las viñas de En-gadi. EL ESPOSO:
15 T i je e bukur, mikja ime, ja, je e bukur! Sytë e tu janë si ato të pëllumbeshave.
Cuán hermosa eres, amada mía, cuán hermosa eres. Tus ojos son como palomas. LA ESPOSA:
16 S a i bukur je, i dashuri im, madje dhe i dashurueshëm! Për më tepër shtrati ynë është blerosh.
Cuán hermoso eres, amado mío, y tan placentero. Ciertamente nuestro lecho es de exuberante verdor.
17 T rarët e shtëpive tona janë prej kedri dhe tavanet tona prej qiparisi.
Las vigas de nuestras casas son cedros, nuestros artesonados, cipreses.