1 A cuérdate, oh Señor, de lo que nos ha sucedido; mira y ve nuestro oprobio.

Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

2 N uestra heredad ha pasado a extraños, nuestras casas a extranjeros.

Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

3 H emos quedado huérfanos, sin padre, nuestras madres, como viudas.

Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

4 P or el agua que bebemos tenemos que pagar, nuestra leña nos llega por precio.

Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

5 S obre nuestros cuellos están nuestros perseguidores; no hay descanso para nosotros, estamos agotados.

Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

6 A Egipto y a Asiria nos hemos sometido para saciarnos de pan.

I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

7 N uestros padres pecaron, ya no existen, y nosotros cargamos con sus iniquidades.

Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

8 E sclavos dominan sobre nosotros, no hay quien nos libre de su mano.

Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

9 C on peligro de nuestras vidas conseguimos nuestro pan, enfrentándonos a la espada del desierto.

E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

10 N uestra piel quema como un horno, a causa de los ardores del hambre.

Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

11 V iolaron a las mujeres en Sion, a las vírgenes en las ciudades de Judá.

Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

12 L os príncipes fueron colgados de sus manos, los rostros de los ancianos no fueron respetados.

Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

13 L os jóvenes trabajaron en el molino, y los muchachos cayeron bajo el peso de la leña.

Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

14 L os ancianos se han apartado de las puertas, los jóvenes de su música.

Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

15 H a cesado el gozo de nuestro corazón, se ha convertido en duelo nuestra danza.

Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

16 H a caído la corona de nuestra cabeza. ¡Ay de nosotros, pues hemos pecado!

Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

17 P or esto está abatido nuestro corazón, por estas cosas se nublan nuestros ojos,

Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

18 p or el monte Sion que está asolado; las zorras merodean en él.

për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

19 M as tú, oh Señor, reinas para siempre, tu trono permanece de generación en generación.

Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

20 ¿ Por qué te olvidas para siempre de nosotros, y nos abandonas a perpetuidad ?

Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

21 R estáuranos a ti, oh Señor, y seremos restaurados; renueva nuestros días como antaño,

Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

22 a no ser que nos hayas desechado totalmente, y estés enojado en gran manera contra nosotros.

Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?