1 K ia mahara, e Ihowa, ki te mea kua pa nei ki a matou: tirohia mai, kia kite ai koe i to matou ingoa kino.

Kujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

2 K ua riro to matou wahi tupu i nga tangata ke, o matou whare i nga tautangata.

Trashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

3 H e pani matou, kahore he matua, ko o matou whaea ano he pouaru.

Ne u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

4 N a te moni i inu wai ai matou; ko a matou wahie he mea hoko.

Duhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

5 K ei runga kei o matou kaki o matou kaiwhai: e mauiui ana matou, kahore he tanga manawa mo matou.

Na ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

6 K ua hoatu e matou te ringa ki nga Ihipiana, ki nga Ahiriana, kia makona ai matou i te taro.

I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

7 I hara o matou matua, a kua kore; a kua whakawaha e matou o ratou he.

Etërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

8 K o nga pononga o matou rangatira: kahore he kaiwhakaora mo matou i o ratou ringa.

Skllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

9 E tata mate matou ka whiwhi ai i te taro, i te hoari hoki o te koraha.

E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

10 M angu ana o matou kiri ano he oumu, i te wera ngau kino o te hemokai.

Lëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

11 T aea ana e ratou nga wahine o Hiona, nga wahine i nga pa o Hura.

Kanë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

12 K o nga rangatira, taronatia ake e to ratou ringa; kihai nga kanohi o nga kaumatua i whakahonoretia.

Krerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

13 K o nga taitama kei te waha i te huri, hinga ana nga tamariki i te pikaunga wahie.

Të rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

14 K o nga kaumatua i nga kuwaha kua kore, me te waiata hoki a nga taitama.

Pleqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

15 K ua mutu te koa o o matou ngakau, kua puta ke ta matou kanikani hei uhunga.

Gëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

16 K ua taka te karauna o to matou mahunga; aue, te mate mo matou! kua hara hoki matou.

Kurora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

17 N a reira whakaruhi noa iho o matou ngakau; na enei mea pouriuri ana o matou kanohi.

Prandaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

18 N a te maunga hoki o Hiona kua ururuatia nei, e haereerea nei e nga pokiha.

për malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

19 P umau tonu koe, ake ake, e Ihowa; ko tou torona kei tera whakatupuranga, kei tera whakatupuranga.

Por ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

20 H e aha koe i wareware tonu ai ki a matou? he aha koe i whakarere ai i a matou, a roa noa iho nga ra?

Pse do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

21 W hakatahuritia atu matou ki a koe, e Ihowa, a ka tahuri matou: whakahoutia o matou ra, kia rite ki o mua.

Na bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

22 O tiia kua tino whakakahore rawa koe ki a matou, e tino nui ana tou riri ki a matou.

Mos vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?