1 ¿ Por qué se sublevan las naciones, y los pueblos traman cosas vanas ?

Pse ziejnë kombet dhe pse popujt kurdisin gjëra të kota?

2 S e levantan los reyes de la tierra, y los gobernantes traman unidos contra el Señor y contra su Ungido, diciendo:

Mbretërit e dheut mblidhen dhe princat këshillohen bashkë kundër Zotit dhe të vajosurit të tij,

3 ¡ Rompamos sus cadenas y echemos de nosotros sus cuerdas!

duke thënë: "Le t’i këputim prangat e tyre dhe t’i heqim qafe litarët e tyre".

4 E l que se sienta como Rey en los cielos se ríe, el Señor se burla de ellos.

Ai që ulet në qiejtë do të qeshë, Zoti do të tallet me ta.

5 L uego les hablará en su ira, y en su furor los aterrará, diciendo:

Atëherë do t’u flasë në zemërimin e tij dhe do t’i trembë në indinjatën e tij të madhe,

6 P ero yo mismo he consagrado a mi Rey sobre Sion, mi santo monte.

dhe do të thotë: "E vendosa mbretin tim mbi Sion, malin tim të shenjtë.

7 C iertamente anunciaré el decreto del Señor que me dijo: “Mi Hijo eres tú, yo te he engendrado hoy.

Do të shpallë dekretin e Zotit. Ai më ka thënë: "Ti je biri im, sot më linde.

8 “ Pídeme, y te daré las naciones como herencia tuya, y como posesión tuya los confines de la tierra.

Më kërko dhe unë do të jap kombet si trashëgimi për ty dhe mbarë dheun si zotërim tëndin.

9 “ Tú los quebrantarás con vara de hierro; los desmenuzarás como vaso de alfarero.”

Ti do t’i copëtosh me një shufër hekuri, do t’i bësh copë-copë si një enë prej argjile"".

10 A hora pues, oh reyes, mostrad discernimiento; recibid amonestación, oh jueces de la tierra.

Tani, pra, o mbretër, tregohuni të urtë; pranoni ndreqjen, o gjyqtarë të dheut.

11 A dorad al Señor con reverencia, y alegraos con temblor.

Shërbeni me frikë Zotin dhe gëzohuni me drithma.

12 H onrad al Hijo para que no se enoje y perezcáis en el camino, pues puede inflamarse de repente su ira. ¡Cuán bienaventurados son todos los que en El se refugian!

Nënshtrohuni Birit, që të mos zemërohet dhe të mos vdisni rrugës, sepse zemërimi i tij mund të ndizet në një çast. Lum ata që gjejnë strehë tek ai.