Job 23 ~ Job 23

picture

1 K atahi ka whakautua e Hopa, i mea ia,

Entonces respondió Job, y dijo:

2 I tenei ra nei ano e amuamu ana taku tangi: nui noa atu i taku aue te taimaha o te patunga i ahau.

Aun hoy mi queja es rebelión; su mano es pesada no obstante mi gemido.

3 A ue, me i mohio ahau ki te wahi e kite ai ahau i a ia, kia tae rawa atu ai ahau ki tona nohoanga!

¡Quién me diera saber dónde encontrarle, para poder llegar hasta su trono!

4 K a ata whakatakotoria e ahau aku korero ki tona aroaro, ka whakakiia hoki toku mangai ki nga kupu tautohetohe.

Expondría ante El mi causa, llenaría mi boca de argumentos.

5 K a mohio ahau ki nga kupu e whakahokia mai e ia ki ahau, ka marama hoki tana e mea ai ki ahau.

Aprendería yo las palabras que El me respondiera, y entendería lo que me dijera.

6 E whakaputaina mai ranei tona kaha nui ina tautohetohe ki ahau? Kahore; engari ka whai whakaaro ia ki ahau.

¿Contendería El conmigo con la grandeza de su poder ? No, ciertamente me prestaría atención.

7 K o reira te tangata tika tautohetohe ai ki a ia: a ora tonu ake ahau i toku kaiwhakawa ake tonu atu.

Allí el justo razonaría con El, y yo sería librado para siempre de mi Juez.

8 N ana, haere ana ahau ki mua, a kahore ia i reira; ki muri, heoi kahore ahau e kite i a ia:

He aquí, me adelanto, y El no está allí, retrocedo, pero no le puedo percibir;

9 K i maui, ina ka mahi ia, heoi kahore ahau e kite i a ia; e huna ana ia i a ia ano i te taha ki matau, te kite ahau i a ia.

cuando se manifiesta a la izquierda, no le distingo, se vuelve a la derecha, y no le veo.

10 O tiia e mohio ana ia ki te ara e anga atu ai ahau: kia oti ahau te titiro iho e ia, ano he koura ahau i toku putanga mai.

Pero El sabe el camino que tomo; cuando me haya probado, saldré como el oro.

11 M au pu ona takahanga i toku waewae; u pu ahau ki tona ara, kihai hoki i peka ke.

Mi pie ha seguido firme en su senda, su camino he guardado y no me he desviado.

12 K ihai hoki i mahue i ahau te whakahau a ona ngutu; ko nga kupu a tona mangai rongoa rawa ki ahau, nui atu i te kai i rite maku.

Del mandamiento de sus labios no me he apartado, he atesorado las palabras de su boca más que mi comida.

13 K o ia, kotahi tonu tona whakaaro, a ma wai ia e whakatahuri ke? Ko ta tona ngakau hoki i hiahia ai e meatia ana e ia.

Pero El es único, ¿y quién le hará cambiar? Lo que desea su alma, eso hace.

14 E whakaotia ana hoki e ia nga mea i whakaritea moku: he maha ano hoki ana mahi pera.

Porque El hace lo que está determinado para mí, y muchos decretos como éstos hay con El.

15 K oia ahau i ohorere ai i tona aroaro: ka whakaaroaro ahau, ka wehi i a ia.

Por tanto, me espantaría ante su presencia; cuando lo pienso, siento terror de El.

16 N gohe noa hoki toku ngakau i te Atua, ohorere ana ahau i te Kaha Rawa.

Es Dios el que ha hecho desmayar mi corazón, y el Todopoderoso el que me ha perturbado;

17 K ihai nei hoki ahau i whakangaromia i mua o te pouri, kihai hoki i hipokina e ia te pouri i toku aroaro.

pero no me hacen callar las tinieblas, ni la densa oscuridad que me cubre.