1 I korero ano a Erihu, i mea,
Entonces continuó Eliú, y dijo:
2 T ukua ahau, kia iti nei, a ka whakaatu ahau ki a koe; he kupu ano hoki aku mo ta te Atua.
Espérame un poco, y te mostraré que todavía hay más que decir en favor de Dios.
3 K a tikina atu e ahau toku mohio i tawhiti, ka whakatikaia e ahau ta toku Kaihanga.
Traeré mi conocimiento desde lejos, y atribuiré justicia a mi Hacedor.
4 E kore rawa hoki aku kupu e teka: tenei kei a koe te tangata kua tino nui tona matauranga.
Porque en verdad no son falsas mis palabras; uno perfecto en conocimiento está contigo.
5 N ana, he pakari te Atua, e kore ano ia e whakahawea: pakari tonu te kaha o tona matauranga.
He aquí, Dios es poderoso pero no desprecia a nadie, es poderoso en la fuerza del entendimiento.
6 E kore te tangata kino e whakaorangia e ia; mana te hunga mate e whiwhi ai ki nga mea e tika ana ma ratou.
No mantiene vivo al impío, mas da justicia al afligido.
7 E kore e mutu tana titiro ki te tangata tika; engari ka whakanohoia ngatahitia ratou e ia me nga kingi ki runga ki te torona ake ake, a ka whakanekehia ake hoki ratou.
No aparta sus ojos del justo, sino que, con los reyes sobre el trono, los ha sentado para siempre, y son ensalzados.
8 K i te mea kua herea ratou ki te mekameka, mau pu i te rahiri, ara i nga mate,
Y si están aprisionados con cadenas, y son atrapados en las cuerdas de aflicción,
9 N a ka whakakitea e ia ki a ratou ta ratou mahi, me o ratou he, i mea ai ratou i nga mea whakapehapeha.
entonces les muestra su obra y sus transgresiones, porque ellos se han engrandecido.
10 K a whakapuaretia ano e ia o ratou taringa ki te ako, a ka ki kia hoki i te kino.
El abre sus oídos para la instrucción, y ordena que se vuelvan del mal.
11 K i te rongo ratou, a ka mahi ki a ia, ka pau o ratou ra i runga i te pai, o ratou tau i runga i nga ahuareka.
Si escuchan y le sirven, acabarán sus días en prosperidad y sus años en delicias.
12 O tira ki te kore ratou e rongo, ka ngaro ratou i te hoari, hemo iho ratou, kahore hoki he matauranga.
Pero si no escuchan, perecerán a espada, y morirán sin conocimiento.
13 K o te hunga whakaponokore o ratou ngakau, puranga rawa i a ratou te riri; kahore a ratou karanga awhina ina herea ratou e ia.
Mas los impíos de corazón acumulan la ira; no claman pidiendo ayuda cuando El los ata.
14 K a mate ratou i te taitamarikitanga, a ka ngaro to ratou ora i roto i te hunga poke.
Mueren en su juventud, y su vida perece entre los sodomitas de cultos paganos.
15 K o tana he whakaora i te rawakore ina mate, e whakapuaretia ana e ia o ratou taringa ina tukinotia.
El libra al afligido en medio de su aflicción, y abre su oído en tiempos de opresión.
16 A e ra, me koe ano, tera koe e riro i a ia i roto i te kuititanga ki te wahi whanui; a ki tonu i te ngako te mea e whakatakotoria ki runga ki tau tepu.
Entonces, en verdad, El te atrajo de la boca de la angustia, a un lugar espacioso, sin limitaciones, en lugar de aquélla; y lo que se puso sobre tu mesa estaba lleno de grosura.
17 O tiia ki tonu koe i te tikanga a te tangata kino; a mau pu koe i nga tikanga, i te whakarite whakawa.
Pero tú estabas lleno de juicio sobre el malvado; el juicio y la justicia se apoderan de ti.
18 N a i te mea he riri tenei, kia tupato kei riro koe i te nui o au rawa; aua hoki koe e whakapeautia e te nui o te utu.
Ten cuidado, no sea que el furor te induzca a burlarte; no dejes que la grandeza del rescate te extravíe.
19 E ranea ranei ou rawa, e kore ai koe e taka he? nga uaua katoa ranei o tou kaha?
¿Te protegerán tus riquezas de la angustia, o todas las fuerzas de tu poder?
20 K aua e hiahiatia te po, te wa e riro ai nga tangata i runga i to ratou whai.
No anheles la noche, cuando los pueblos desaparecen de su lugar.
21 K ia tupato, kaua e tahuri ki te kino; ki tau hoki he pai ake tenei i nga mate.
Ten cuidado, no te inclines al mal; pues has preferido éste a la aflicción.
22 N ana, ko te Atua, ko tona kaha hei whakanui, ko wai te kaiwhakaako hei rite mona?
He aquí, Dios es exaltado en su poder, ¿quién es maestro como El ?
23 K o wai te kaitohutohu i te ara mona? Ko wai hei mea, Kua he tau mahi?
¿Quién le ha señalado su camino, y quién le ha dicho: “Has hecho mal ”?
24 K ia mahara kia whakanuia e koe tana mahi, e waiatatia nei e te tangata.
Recuerda que debes ensalzar su obra, la cual han cantado los hombres.
25 K ua tirohia nei e nga tangata katoa e matakitakina mai nei e te tangata i tawhiti.
Todos los hombres la han visto; el hombre desde lejos la contempla.
26 N ana, he nui te Atua, e kore ano e mohiotia e tatou; e kore ano hoki te maha o ona tau e taea te rapu atu.
He aquí, Dios es exaltado, y no le conocemos; el número de sus años es inescrutable.
27 K o ia nei hei ngongo ake i nga pata wai, ka tauia i tona kohu hei awha:
Porque El atrae las gotas de agua, y ellas, del vapor, destilan lluvia,
28 K a ringihia iho nei e nga kapua, a ka maturuturu nui ki runga ki te tangata.
que derraman las nubes, y en abundancia gotean sobre el hombre.
29 A e ra, e mohiotia ana ranei e tetahi nga horahanga o nga kapua, te ngangau o tona tapenakara?
¿Puede alguno comprender la extensión de las nubes, o el tronar de su pabellón ?
30 N ana, e horahia ana e ia tona marama a tawhio noa i a ia; e hipokina ana hoki e ia te takere o te moana.
He aquí, El extiende su relámpago en derredor suyo, y cubre los abismos del mar.
31 K o ana mea hoki ena hei whakawa mo nga iwi, nui tonu te kai e homai ana e ia.
Pues por estos medios El juzga a los pueblos, y da alimento en abundancia.
32 E hipokina ana e ia ona ringa ki te uira, a whakahaua iho e ia te wahi e pa atu ai.
El cubre sus manos con el relámpago, y le ordena dar en el blanco.
33 H ei kaiwhakaatu i a ia tona haruru, e waitohu ana hoki ki nga kararehe i te tupuhi meake puta mai.
Su trueno anuncia su presencia; también el ganado, respecto a lo que se levanta.