1 K ia mahara, e Ihowa, ki te mea kua pa nei ki a matou: tirohia mai, kia kite ai koe i to matou ingoa kino.
Acuérdate, oh Señor, de lo que nos ha sucedido; mira y ve nuestro oprobio.
2 K ua riro to matou wahi tupu i nga tangata ke, o matou whare i nga tautangata.
Nuestra heredad ha pasado a extraños, nuestras casas a extranjeros.
3 H e pani matou, kahore he matua, ko o matou whaea ano he pouaru.
Hemos quedado huérfanos, sin padre, nuestras madres, como viudas.
4 N a te moni i inu wai ai matou; ko a matou wahie he mea hoko.
Por el agua que bebemos tenemos que pagar, nuestra leña nos llega por precio.
5 K ei runga kei o matou kaki o matou kaiwhai: e mauiui ana matou, kahore he tanga manawa mo matou.
Sobre nuestros cuellos están nuestros perseguidores; no hay descanso para nosotros, estamos agotados.
6 K ua hoatu e matou te ringa ki nga Ihipiana, ki nga Ahiriana, kia makona ai matou i te taro.
A Egipto y a Asiria nos hemos sometido para saciarnos de pan.
7 I hara o matou matua, a kua kore; a kua whakawaha e matou o ratou he.
Nuestros padres pecaron, ya no existen, y nosotros cargamos con sus iniquidades.
8 K o nga pononga o matou rangatira: kahore he kaiwhakaora mo matou i o ratou ringa.
Esclavos dominan sobre nosotros, no hay quien nos libre de su mano.
9 E tata mate matou ka whiwhi ai i te taro, i te hoari hoki o te koraha.
Con peligro de nuestras vidas conseguimos nuestro pan, enfrentándonos a la espada del desierto.
10 M angu ana o matou kiri ano he oumu, i te wera ngau kino o te hemokai.
Nuestra piel quema como un horno, a causa de los ardores del hambre.
11 T aea ana e ratou nga wahine o Hiona, nga wahine i nga pa o Hura.
Violaron a las mujeres en Sion, a las vírgenes en las ciudades de Judá.
12 K o nga rangatira, taronatia ake e to ratou ringa; kihai nga kanohi o nga kaumatua i whakahonoretia.
Los príncipes fueron colgados de sus manos, los rostros de los ancianos no fueron respetados.
13 K o nga taitama kei te waha i te huri, hinga ana nga tamariki i te pikaunga wahie.
Los jóvenes trabajaron en el molino, y los muchachos cayeron bajo el peso de la leña.
14 K o nga kaumatua i nga kuwaha kua kore, me te waiata hoki a nga taitama.
Los ancianos se han apartado de las puertas, los jóvenes de su música.
15 K ua mutu te koa o o matou ngakau, kua puta ke ta matou kanikani hei uhunga.
Ha cesado el gozo de nuestro corazón, se ha convertido en duelo nuestra danza.
16 K ua taka te karauna o to matou mahunga; aue, te mate mo matou! kua hara hoki matou.
Ha caído la corona de nuestra cabeza. ¡Ay de nosotros, pues hemos pecado!
17 N a reira whakaruhi noa iho o matou ngakau; na enei mea pouriuri ana o matou kanohi.
Por esto está abatido nuestro corazón, por estas cosas se nublan nuestros ojos,
18 N a te maunga hoki o Hiona kua ururuatia nei, e haereerea nei e nga pokiha.
por el monte Sion que está asolado; las zorras merodean en él.
19 P umau tonu koe, ake ake, e Ihowa; ko tou torona kei tera whakatupuranga, kei tera whakatupuranga.
Mas tú, oh Señor, reinas para siempre, tu trono permanece de generación en generación.
20 H e aha koe i wareware tonu ai ki a matou? he aha koe i whakarere ai i a matou, a roa noa iho nga ra?
¿Por qué te olvidas para siempre de nosotros, y nos abandonas a perpetuidad ?
21 W hakatahuritia atu matou ki a koe, e Ihowa, a ka tahuri matou: whakahoutia o matou ra, kia rite ki o mua.
Restáuranos a ti, oh Señor, y seremos restaurados; renueva nuestros días como antaño,
22 O tiia kua tino whakakahore rawa koe ki a matou, e tino nui ana tou riri ki a matou.
a no ser que nos hayas desechado totalmente, y estés enojado en gran manera contra nosotros.