Lamentations 5 ~ Lamentaciones 5

picture

1 K ia mahara, e Ihowa, ki te mea kua pa nei ki a matou: tirohia mai, kia kite ai koe i to matou ingoa kino.

Acuérdate, oh Señor, de lo que nos ha sucedido; mira y ve nuestro oprobio.

2 K ua riro to matou wahi tupu i nga tangata ke, o matou whare i nga tautangata.

Nuestra heredad ha pasado a extraños, nuestras casas a extranjeros.

3 H e pani matou, kahore he matua, ko o matou whaea ano he pouaru.

Hemos quedado huérfanos, sin padre, nuestras madres, como viudas.

4 N a te moni i inu wai ai matou; ko a matou wahie he mea hoko.

Por el agua que bebemos tenemos que pagar, nuestra leña nos llega por precio.

5 K ei runga kei o matou kaki o matou kaiwhai: e mauiui ana matou, kahore he tanga manawa mo matou.

Sobre nuestros cuellos están nuestros perseguidores; no hay descanso para nosotros, estamos agotados.

6 K ua hoatu e matou te ringa ki nga Ihipiana, ki nga Ahiriana, kia makona ai matou i te taro.

A Egipto y a Asiria nos hemos sometido para saciarnos de pan.

7 I hara o matou matua, a kua kore; a kua whakawaha e matou o ratou he.

Nuestros padres pecaron, ya no existen, y nosotros cargamos con sus iniquidades.

8 K o nga pononga o matou rangatira: kahore he kaiwhakaora mo matou i o ratou ringa.

Esclavos dominan sobre nosotros, no hay quien nos libre de su mano.

9 E tata mate matou ka whiwhi ai i te taro, i te hoari hoki o te koraha.

Con peligro de nuestras vidas conseguimos nuestro pan, enfrentándonos a la espada del desierto.

10 M angu ana o matou kiri ano he oumu, i te wera ngau kino o te hemokai.

Nuestra piel quema como un horno, a causa de los ardores del hambre.

11 T aea ana e ratou nga wahine o Hiona, nga wahine i nga pa o Hura.

Violaron a las mujeres en Sion, a las vírgenes en las ciudades de Judá.

12 K o nga rangatira, taronatia ake e to ratou ringa; kihai nga kanohi o nga kaumatua i whakahonoretia.

Los príncipes fueron colgados de sus manos, los rostros de los ancianos no fueron respetados.

13 K o nga taitama kei te waha i te huri, hinga ana nga tamariki i te pikaunga wahie.

Los jóvenes trabajaron en el molino, y los muchachos cayeron bajo el peso de la leña.

14 K o nga kaumatua i nga kuwaha kua kore, me te waiata hoki a nga taitama.

Los ancianos se han apartado de las puertas, los jóvenes de su música.

15 K ua mutu te koa o o matou ngakau, kua puta ke ta matou kanikani hei uhunga.

Ha cesado el gozo de nuestro corazón, se ha convertido en duelo nuestra danza.

16 K ua taka te karauna o to matou mahunga; aue, te mate mo matou! kua hara hoki matou.

Ha caído la corona de nuestra cabeza. ¡Ay de nosotros, pues hemos pecado!

17 N a reira whakaruhi noa iho o matou ngakau; na enei mea pouriuri ana o matou kanohi.

Por esto está abatido nuestro corazón, por estas cosas se nublan nuestros ojos,

18 N a te maunga hoki o Hiona kua ururuatia nei, e haereerea nei e nga pokiha.

por el monte Sion que está asolado; las zorras merodean en él.

19 P umau tonu koe, ake ake, e Ihowa; ko tou torona kei tera whakatupuranga, kei tera whakatupuranga.

Mas tú, oh Señor, reinas para siempre, tu trono permanece de generación en generación.

20 H e aha koe i wareware tonu ai ki a matou? he aha koe i whakarere ai i a matou, a roa noa iho nga ra?

¿Por qué te olvidas para siempre de nosotros, y nos abandonas a perpetuidad ?

21 W hakatahuritia atu matou ki a koe, e Ihowa, a ka tahuri matou: whakahoutia o matou ra, kia rite ki o mua.

Restáuranos a ti, oh Señor, y seremos restaurados; renueva nuestros días como antaño,

22 O tiia kua tino whakakahore rawa koe ki a matou, e tino nui ana tou riri ki a matou.

a no ser que nos hayas desechado totalmente, y estés enojado en gran manera contra nosotros.