Job 3 ~ Job 3

picture

1 I muri i tenei ka puaki te mangai o Hopa, a ka kanga e ia tona ra.

Después abrió Job su boca y maldijo el día de su nacimiento.

2 N a ka oho a Hopa, ka mea,

Y Job dijo:

3 K ia ngaro te ra i whanau ai ahau, te po i korerotia ai, He tamaroa kei roto i te kopu.

Perezca el día en que yo nací, y la noche que dijo: “Un varón ha sido concebido.”

4 W aiho taua ra mo te pouri; kaua e tirohia iho e te Atua i runga; kaua hoki e whitingia e te marama.

Sea ese día tinieblas, no lo tome en cuenta Dios desde lo alto, ni resplandezca sobre él la luz.

5 K ia poke ia i te pouri, i te atarangi hoki o te mate; kia tauria iho e te kapua; kia whakawehia ano hoki e te whakapouritanga o te ra.

Apodérense de él tinieblas y densa oscuridad, pósese sobre él una nube, llénelo de terror la negrura del día.

6 N a ko taua po, kia mau pu i te pouri kerekere: kei honoa ki nga ra o te tau; kei huihuia atu ina taua nga marama.

Y en cuanto a aquella noche, apodérense de ella las tinieblas; que no se alegre entre los días del año, ni se cuente en el número de los meses.

7 N ana, kia mokemoke taua po, kaua te reo koa e uru ki roto.

He aquí, sea estéril aquella noche, no entren en ella gritos de júbilo.

8 K ia kanga hoki e te hunga kanga i te ra, e te hunga mohio ki te whakaara rewiatana.

Maldíganla los que maldicen el día, los que están listos para despertar a Leviatán.

9 K ia pouri nga whetu o tona kakarauritanga; kia tatari ki te marama, a kahore noa iho; kei kite hoki i te takiritanga ata.

Oscurézcanse las estrellas de su alba; que espere la luz mas no la tenga, que tampoco vea el rayar de la aurora;

10 M ona kihai i tutaki i nga tatau o te kopu o toku whaea, kihai i huna i te mauiui kei kitea e ahau.

porque no cerró las puertas del vientre de mi madre, ni escondió la aflicción de mis ojos.

11 H e aha ahau te mate ai i te kopu? He aha te hemo ai i toku putanga mai i te kopu?

¿Por qué no morí yo al nacer, o expiré al salir del vientre ?

12 H e aha i rite wawe ai nga turi moku, me nga u hei ngote maku?

¿Por qué me recibieron las rodillas, y para qué los pechos que me dieron de mamar?

13 M e i pena, kua ata takoto ahau, te ai he whakaohooho, moe ana ahau: katahi ahau ka whai okiokinga,

Porque ahora yo yacería tranquilo; dormiría, y entonces tendría descanso

14 I roto i nga kingi, i nga kaiwhakatakoto whakaaro o te whenua i hanga nei i nga wahi mokemoke mo ratou,

con los reyes y los consejeros de la tierra, que reedificaron ruinas para sí;

15 I roto ranei i nga rangatira whai koura, o ratou nei whare ki tonu i te hiriwa:

o con príncipes que tenían oro, que llenaban sus casas de plata.

16 K ua kahore noa iho ranei, kua pera me te materoto e ngaro nei, me nga kohungahunga kahore nei e kite i te marama.

O como aborto desechado, yo no existiría, como los niños que nunca vieron la luz.

17 M utu ake i reira te whakararuraru a te hunga kino; okioki ana i reira te hunga kua mauiui nga uaua.

Allí los impíos cesan de airarse, y allí reposan los cansados.

18 A ta noho ana nga herehere i reira, te rongo i te reo o te kaitukino.

Juntos reposan los prisioneros; no oyen la voz del capataz.

19 K ei reira te iti, te rahi, kahore hoki he rangatira o te pononga.

Allí están los pequeños y los grandes, y el esclavo es libre de su señor.

20 H e aha te marama i homai ai ki te tangata kei roto nei i te mate? te ora ki te tangata kua kawa te wairua?

¿Por qué se da luz al que sufre, y vida al amargado de alma;

21 E koingo nei ki te mate, heoi kahore noa iho; e keri ana kia taea ia, nui atu i te keri i nga taonga huna.

a los que ansían la muerte, pero no llega, y cavan por ella más que por tesoros;

22 H ari pu ratou, koa ana, ina kitea te urupa.

que se alegran sobremanera, y se regocijan cuando encuentran el sepulcro?

23 H e aha ano te marama i homai ai ki te tangata kua huna nei tona ara, kua oti nei te tutakitaki mai e te Atua?

¿ Por qué dar luz al hombre cuyo camino está escondido, y a quien Dios ha cercado ?

24 K iano hoki ahau i kai, kua tae mai taku mapu: ano he wai oku hamama e ringihia ana.

Porque al ver mi alimento salen mis gemidos, y mis clamores se derraman como agua.

25 N o te mea kua tae mai ki ahau te mea whakawehi e wehi nei ahau; ko taku e pawera nei kua pa ki ahau.

Pues lo que temo viene sobre mí, y lo que me aterroriza me sucede.

26 K ahore oku humarie, kahore oku ata noho, ehara i te mea e okioki ana; na kua puta te raruraru.

No tengo reposo ni estoy tranquilo, no descanso, sino que me viene turbación.