1 K atahi a Hopa ka whakautu, ka mea,
Respondió entonces Job:
2 K a maha nga mea pena kua rangona nei e ahau: he kaiwhakamarie haumaruru rawa koutou katoa.
“He oído muchas cosas como éstas; Consoladores molestos son todos ustedes.
3 E whai mutunga ranei nga kupu tikangakore? Na te aha ranei koe i whakaoho ki te whakahoki kupu mai?
¿ No hay fin a las palabras vacías ? ¿O qué te provoca para que así respondas?
4 E taea ano e ahau te korero pena i a koutou; me i penei to koutou wairua me toku wairua, hono tonu aku kupu ki a koutou, ka ruru ano toku upoko ki a koutou.
Yo también hablaría como ustedes, Si yo estuviera en su lugar. Podría recopilar palabras contra ustedes, Y mover ante ustedes la cabeza.
5 E whakakaha ano ia toku mangai i a koutou, ka ai ano hoki te whakamarie a oku ngutu hei pehi i to koutou mamae.
Les podría alentar con mi boca, Y el consuelo de mis labios podría aliviar su dolor.
6 A hakoa korero ahau, kahore toku pouri e iti iho; ki te mutu taku, ko tehea wahi o toku mamae ka taharahara iho.
Si hablo, mi dolor no disminuye, Y si callo, no se aparta de mí.
7 I naianei ano kua meinga ahau e ia kia ruha: moti iho i a koe toku whakaminenga katoa.
Pero ahora El me ha agobiado; Tú has asolado toda mi compañía,
8 N a kua mau kita koe ki ahau, hei kaiwhakaatu i toku he: e whakatika ana mai hoki toku hirokitanga ki ahau, hei whakapuaki i toku he: e whakatika ana mai hoki toku hirokitanga ki ahau hei whakapuaki i toku he.
Y me has llenado de arrugas Que en testigo se han convertido; Mi flacura se levanta contra mí, Testifica en mi cara.
9 H aehaea ana ahau e ia i a ia e riri ana, e tukino ana ia i ahau; pakiri ana ona niho ki ahau; e whakakoi mai ana toku hoariri i ona kanohi ki ahau.
Su ira me ha despedazado y me ha perseguido, Contra mí El ha rechinado los dientes; Mi adversario aguza los ojos contra mí.
10 H amama mai ana o ratou mangai ki ahau; whakahewea mai ana, kei te papaki ratou i toku paparinga; huihui ana ratou kia kotahi hei whawhai ki ahau.
Han abierto contra mí su boca, Con injurias me han abofeteado; A una se han juntado contra mí.
11 K ua tukua ahau e te Atua ki te hunga he, whakarerea putia ana ahau ki nga ringa o te hunga kino.
Dios me entrega a los impíos, Y me echa en manos de los malvados.
12 H umarie ana taku noho, heoi kua wawahi ia i ahau; kua mau ia ki toku kaki, tatatia ake ahau kia pakaru rikiriki; whakaturia ana ahau e ia hei koperenga pere mana.
Estaba yo tranquilo, y El me sacudió, Me agarró por la nuca y me hizo pedazos; También me hizo Su blanco.
13 K arapotia ana ahau e ana kaikopere, motumotuhia ana e ia oku whatumanawa, kahore hoki e tohungia; ringihia ana e ia toku au ki te whenua.
Me rodean Sus flechas, Parte mis riñones sin compasión, Derrama por tierra mi hiel.
14 H e mea wawahi ahau nana, he wahanga, he wahanga; ano he tangata kaha ia e rere mai ana ki runga ki ahau.
Abre en mí brecha tras brecha; Me ataca como un guerrero.
15 T uituia ana e ahau he kakahu taratara mo toku kiri, whakaititia iho e ahau toku haona ki te puehu.
Sobre mi piel he cosido cilicio, Y he hundido en el polvo mi poder (mi cuerno).
16 P aruparu noa iho toku mata i te tangihanga, kei runga i oku kamo te atarangi o te mate;
Mi rostro está enrojecido por el llanto, Y cubren mis párpados densa oscuridad,
17 A hakoa kahore he tutu i oku ringa, a he ma taku inoi.
Aunque no hay violencia en mis manos, Y es pura mi oración.
18 K aua, e te whenua, e hipokina oku toto, kei whai wahi tanga ano hoki taku karanga.
¡Oh tierra, no cubras mi sangre, Y no deje de haber lugar para mi clamor!
19 K ei te rangi nei ano inaianei te kaiwhakaatu o taku, kei te wahi i runga toku kaititiro.
Aun ahora mi testigo está en el cielo, Y mi defensor está en las alturas.
20 E tawai mai ana oku hoa ki ahau, maturuturu tonu ia nga roimata o toku kanohi ki te Atua.
Mis amigos son mis escarnecedores; Mis ojos lloran a Dios.
21 K ia tohe koa ia i to te tangata tika ki te Atua, i to te tama hoki a te tangata ki tona hoa!
¡Ah, si un hombre pudiera discutir con Dios Como un hombre con su vecino!
22 K ia taka mai hoki nga tau torutoru nei, ka haere ahau i te ara e kore ai ahau e hoki mai ano.
Pues cuando hayan pasado unos pocos años Me iré por el camino sin regreso.