Job 5 ~ Job 5

picture

1 T ena ra, karanga; ka whakao ranei tetahi ki a koe? a ka anga atu koe ki a wai o te hunga tapu?

“Llama ahora, ¿habrá quién te responda? ¿Y a cuál de los santos te volverás?

2 E patua ana hoki te kuware e te aritarita, e whakamatea ana te whakaarokore e te hae.

Porque el enojo mata al insensato, Y la ira da muerte al necio.

3 I kite ahau i te kuware e hou ana ona pakiaka; kitea rawatia ake kua kanga e ahau tona nohoanga.

Yo he visto al insensato echar raíces, Y al instante maldije su morada.

4 K ei tawhiti atu ana tama i te ora, mongamonga noa ratou i te kuwaha, kahore hoki he kaiwhakaora.

Sus hijos no tienen seguridad alguna, Aun en la puerta (de la ciudad) son oprimidos, Y no hay quien los libre.

5 K o ana hua ka kainga e te tangata matekai, ka riro i a ia ahakoa i roto i te tataramoa, a ka hamama te mahanga ki o ratou rawa.

Su cosecha la devoran los hambrientos, La toman aun de entre los espinos, Y el intrigante ansía su riqueza.

6 N a e kore te he e puta ake i te puehu, e kore ano te raruraru e tupu ake i te oneone;

Porque la aflicción no viene del polvo, Ni brota el infortunio de la tierra;

7 I whanau te tangata ki te raruraru, tona rite kei nga korakora e rere nei whakarunga.

Pues el hombre nace para la aflicción, Como las chispas vuelan hacia arriba.

8 K o ahau ia ka rapu i ta te Atua; me tuku atu taku korero ki te Atua,

Pero en cuanto a mí, yo buscaría a Dios, Y delante de Dios presentaría mi causa;

9 E mahi nei i nga mea nunui e kore nei e taea te rapu atu, i nga mea whakamiharo e kore nei e taea te tatau;

El hace cosas grandes e inescrutables, Maravillas sin número.

10 E homai nei i te ua ki te mata o te whenua, e unga nei i te wai ki te mata o nga parae;

El da la lluvia sobre la superficie de la tierra, Y envía las aguas sobre los campos.

11 E whakanoho nei i te hunga iti ki te wahi tiketike, a whakanekehia ake ana te hunga pouri ki te ora.

Para poner en alto a los humildes, Y levantar a los que lloran a lugar seguro.

12 E haukoti nei i nga whakaaro o te hunga tinihanga, te taea e o ratou ringa ta ratou i mea ai.

El frustra las tramas de los astutos, Para que sus manos no tengan éxito.

13 M au ake i a ia te hunga whakaaro i to ratou tinihanga: pororaru iho nga whakaaro o te hunga kotiti ke.

El prende a los sabios en su propia astucia, Y el consejo de los sagaces pronto lo frustra.

14 I te awatea nei, tutaki ana ratou ki te pouri; whawha ana ratou i te poutumarotanga, ano ko te po.

De día tropiezan con las tinieblas, Y a mediodía andan a tientas como de noche.

15 O tiia e whakaorangia ana e ia te rawakore i te hoari, i to ratou mangai, i te ringa ano o te tangata kaha.

Pero El salva al pobre de la espada en sus bocas, Y de la mano del poderoso.

16 K a ai ano he tumanakohanga atu mo te ware; kokopi tonu ia te mangai o te kino.

El desamparado, pues, tiene esperanza, Y la injusticia tiene que cerrar su boca.

17 N ana, ka hari te tangata e akona ana e te Atua: na kaua e whakahawea ki te papaki a te Kaha Rawa.

Cuán bienaventurado es el hombre a quien Dios reprende; No desprecies, pues, la disciplina del Todopoderoso (Shaddai).

18 H e whakamamae hoki tana, he takai ano; e patu ana ia, a ko ona ringa ano hei whakaora.

Porque El inflige dolor, pero da alivio; El hiere, pero Sus manos también sanan.

19 E ono nga matenga e whakaora ai ia i a koe; ahakoa e whitu, e kore te he e pa ki a koe.

De seis aflicciones te librará, Y en la séptima no te tocará el mal.

20 I te matekai ka hokona koe e ia kei mate; i te tatauranga ano, kei pangia e te hoari.

En el hambre, El te salvará de la muerte, Y en la guerra, del poder de la espada.

21 K a huna koe i te whiu a te arero, e kore ano koe e wehi i te whakangaromanga ina tae mai.

Estarás a cubierto del azote de la lengua, Y no temerás la violencia cuando venga.

22 E kata ano koe ki te whakangaromanga raua ko te hemokai; e kore hoki koe e wehi i nga kirehe o te whenua.

De la violencia y del hambre te reirás, Y no temerás a las fieras de la tierra.

23 N o te mea ka takoto tau kawenata ki nga kohatu o te parae; ka mau ano ta koutou rongo ko nga kirehe o te parae.

Pues con las piedras del campo harás tu alianza, Y las fieras del campo estarán en paz contigo.

24 K a mohio ano koe e tu ana tou teneti i te aionuku, ka haereere ano koe ki tou nohoanga, te ai he hara.

Y sabrás que tu tienda está segura, Porque visitarás tu morada y no temerás pérdida alguna.

25 K a mohio ano koe he nui ou uri, he pera ano tou whanau me te tarutaru o te whenua.

También sabrás que tu descendencia será numerosa, Y tus vástagos como la hierba de la tierra.

26 K a ata rite ou tau ina tae koe ki te urupa, ka pera ano me te puranga witi e hikitia ake ana i tona wa e rite ai.

En pleno vigor llegarás al sepulcro, Como se recogen las gavillas a su tiempo.

27 N ana, tenei, he mea rapu na matou ko te mea tika hoki ia; whakarangona mai, ka mohio iho hei pai mou.

Esto lo hemos examinado, y así es; óyelo, y conóce lo para tu bien.”