Job 21 ~ Job 21

picture

1 A no ra ko Hopa; i mea ia,

Entonces Job respondió:

2 A ta whakarongo mai ki taku kupu, a hei tenei he kupu whakamarie mai ma koutou.

“Escuchen atentamente mis palabras, Y que sea éste su consuelo para mí.

3 T ukua ahau, a ka korero hoki ahau; a ka mutu aku korero, haere tonu ta koutou tawai.

Tengan paciencia y hablaré; Y después que haya hablado, se podrán burlar.

4 A hau nei, ki te tangata koia taku amuamu? A he aha ahau te manawanui ai?

En cuanto a mí, ¿me quejo yo al hombre ? ¿Y por qué no he de ser impaciente ?

5 T itiro mai ki ahau, miharo ai; kopania atu te ringa ki te mangai.

Mírenme, y quédense atónitos, Y pongan la mano sobre su boca.

6 M ahara kau ahau, ka wehi, mau pu te wehi o oku kikokiko.

Aun cuando me acuerdo, me perturbo, Y el horror se apodera de mi carne.

7 H e aha te hunga kino i ora ai, i koroheke ai, ae, i marohirohi ai to ratou kaha?

¿Por qué siguen viviendo los impíos, Y al envejecer, también se hacen muy poderosos ?

8 P umau tonu o ratou uri ki to ratou taha ki to ratou aroaro, a ko a ratou whanau kei ta ratou tirohanga atu.

En su presencia se afirman con ellos sus descendientes, Y sus vástagos delante de sus ojos;

9 O ratou whare kei runga i te rangimarie, kahore he wehi, kahore hoki a te Atua patu ki a ratou.

Sus casas están libres de temor, Y no está la vara de Dios sobre ellos.

10 E kaha ana tana puru ki te ekeeke, kahore hoki e he; ka whanau tana kau, kahore hoki he whakatahe.

Su toro engendra sin fallar, Su vaca pare y no aborta.

11 E tukua mai ana e ratou a ratou kohungahunga ano he kahui hipi, e pekepeke ana a ratou tamariki.

Envían fuera a sus niños cual rebaño, Y sus hijos andan saltando.

12 H e hunga hapai ratou i te timipera, i te hapa, e koa ana ki te tangi o te okana.

Cantan (Alzan la voz) con pandero y arpa, Y al son de la flauta se regocijan.

13 O ratou ra pau tonu i runga i te ahuareka, kitea rawatia ake kua heke ki te po.

Pasan sus días en prosperidad, Pero de repente descienden al Seol (región de los muertos).

14 K oia ratou i mea ai ki te Atua, Mawehe atu i a matou; kahore hoki o matou hiahia kia matau ki ou ara.

Y dicen a Dios: ‘¡Apártate de nosotros! No deseamos el conocimiento de Tus caminos.

15 H e aha ra te Runga Rawa e mahi ai matou ki a ia? He aha hoki te rawa ki a matou ki te inoi ki a ia?

¿Quién es el Todopoderoso (Shaddai), para que Le sirvamos, Y qué ganaríamos con rogarle ?’

16 N ana, kahore he pai mo ratou i o ratou ringa ake: matara atu i ahau te whakaaro o te hunga kino.

No está en mano de ellos su prosperidad; El consejo de los impíos lejos está de mí.

17 P ehea te maha o nga matenga o te rama a te hunga kino? O nga panga mai ano hoki o to ratou aitua ki a ratou? O te tuwhanga mai a te Atua i nga mamae i a ia e riri ana?

¿Cuántas veces es apagada la lámpara de los impíos, O cae sobre ellos su calamidad ? ¿Reparte Dios dolores en Su ira?

18 E rite ai ratou ki te kakau witi i mua i te hau, ki te papapa e kahakina atu ana e te paroro?

¿Son como paja delante del viento, Y como tamo que arrebata el torbellino ?

19 E mea ana koutou, E rongoatia ana e te Atua tona kino hei mea mo ana tamariki. Mana e utu tera ki a ia tonu, kia mohio ai ia.

Ustedes dicen: ‘Dios guarda la iniquidad de un hombre para sus hijos.’ Que Dios le pague para que aprenda.

20 T ukua kia kite ona ake kanohi i tona hunanga, a tukua ia kia inu i te riri o te Kaha Rawa.

Vean sus ojos su ruina, Y beba de la furia del Todopoderoso.

21 H e aha hoki tana manako ki tona whare i muri i a ia? ka poroa hoki ona marama i waenga?

Pues ¿qué le importa la suerte de su casa después de él (después que él muera) Cuando el número de sus meses haya sido cortado?

22 E whakaako ianei tetahi i te Atua ki te matauranga? Ko te kaiwhakawa hoki ia mo te hunga whakakake.

¿Puede enseñarse a Dios sabiduría, Siendo que El juzga a los encumbrados ?

23 T enei tangata, mate iho ia, pakari rawa ano hoki ona kaha, ata takoto ana ana mea katoa, kahore hoki he raruraru.

Uno muere en pleno vigor, Estando completamente tranquilo y satisfecho;

24 K i tonu ona u i te waiu, a e makuku ana ona wheua i te hinu.

Sus costados están repletos de grasa, Húmeda está la médula de sus huesos,

25 M ate iho hoki tera tangata, kawa tonu tona wairua, kahore hoki he pai hei kai mana.

Mientras otro muere con alma amargada, Y sin haber probado nada bueno.

26 K a takoto ngatahi raua ki te puehu, a ko te iro hei hipoki mo raua.

Juntos yacen en el polvo, Y los gusanos los cubren.

27 N ana, e mohio ana ahau ki o koutou whakaaro, ki ta koutou ngarahu nanakia ano hoki moku.

Yo conozco los pensamientos de ustedes, Y los designios con los cuales me dañarían.

28 E ki ana hoki koutou, Kei hea te whare o te rangatira? Kei hea hoki te teneti i noho ai te hunga kino?

Porque dicen: ‘¿Dónde está la casa del noble, Y dónde la tienda donde moraban los impíos ?’

29 K ahore ianei koutou i ui ki te hunga e haere atu ana i te ara? Kahore ranei koutou i mohio ki a ratou tohu?

¿No han preguntado a los caminantes, Y no reconocen su testimonio ?

30 K ei te rongoa nei hoki te tangata kono mo te ra o te whakangaro; ka whakaputaina ratou i te ra o te riri.

Porque el impío es preservado para el día de la destrucción; Ellos serán conducidos en el día de la ira.

31 K o wai e whakaatu i tona ara ki tona aroaro? Ko wai hoki hei hoatu i te utu mo tana mahi ki a ia?

¿Quién le declarará en su cara sus acciones, Y quién le pagará por lo que ha hecho?

32 H eoi ka kawea ia ki te urupa; kei te puranga he wahi mona.

Mientras es llevado al sepulcro, Velarán sobre su tumba.

33 K a reka ki a ia nga pokuru o te awaawa, ka whai mai ano hoki nga tangata katoa i a ia; e kore nei hoki e taea te tatau te hunga i mua i a ia.

Los terrones del valle suavemente lo cubrirán, Y le seguirán todos los hombres, E innumerables otros irán delante de él.

34 H e pehea ra ta koutou whakamarie tinihanga i ahau, e toe na hoki te he i roto i a koutou kupu e whakahoki mai na?

¿Cómo, pues, me consuelan en vano? Sus respuestas están llenas de falsedad.”