1 " Fryma ime u copëtua, ditët po më shuhen, varri po më pret.
“Mi espíritu está quebrantado, mis días extinguidos, El sepulcro está preparado para mí.
2 A nuk jam i rrethuar nga njerëz që më përqeshin. Syri im ndalet mbi fyerjet e tyre.
No hay sino escarnecedores conmigo, Y mis ojos ven su provocación.
3 M ë jep, pra, një peng pranë teje, përndryshe kush do të më shtrëngonte dorën si garant?
Coloca, pues, junto a Ti una fianza para mí; ¿Quién hay que quiera ser mi fiador ?
4 N ga që i ke penguar mendjet e tyre të kuptojnë, prandaj nuk do t’i bësh të triumfojnë.
Porque has escondido su corazón del entendimiento, Por tanto no los exaltarás.
5 K ush i tradhton miqtë deri sa t’i grabisë, ka për t’i parë më pak sytë e fëmijëve të tij.
Al que denuncie a sus amigos por una parte del botín, A sus hijos se les debilitarán los ojos.
6 P or unë prej tij jam bërë gazi i popujve dhe jam katandisur në një njeri të cilin e pështyjnë në fytyrë.
Porque El me ha hecho burla del pueblo, Y soy uno a quien los hombres escupen.
7 S yri më erret për shkak të dhembjes dhe tërë gjymtyrët e mia nuk janë veçse hije.
Mis ojos se oscurecen también por el sufrimiento, Y todos mis miembros son como una sombra.
8 N jerëzit e drejtë habiten nga kjo, dhe i pafajmi ngrihet kundër të pabesit.
Los hombres rectos se quedarán pasmados de esto, Y el inocente se indignará contra el impío.
9 M egjithatë i drejti mbetet i lidhur fort me rrugën e tij, dhe ai që i ka duart e pastra fortësohet gjithnjë e më tepër.
Sin embargo el justo se mantendrá en su camino, Y el de manos limpias se fortalecerá más y más.
10 S a për ju të gjithë, kthehuni, ejani, pra, sepse midis jush nuk po gjej asnjë njeri të urtë.
Pero vuélvanse todos ustedes, y vengan ahora, Pues no hallo entre ustedes a ningún sabio.
11 D itët e mia shkuan dhe planet e mia u prishën, pikërisht ato dëshira që unë ushqeja në zemër.
Mis días han pasado, se deshicieron mis planes, Los deseos de mi corazón.
12 A ta e ndërrojnë natën në ditë, "drita është afër," thonë, për shkak të errësirës.
Algunos convierten la noche en día, diciendo: ‘La luz está cerca,’ en presencia de las tinieblas.
13 N ë rast se e pres Sheolin si shtëpinë time në rast se e shtrij shtrojen time në terr,
Si espero que el Seol (región de los muertos) sea mi casa, Hago mi lecho en las tinieblas;
14 n ë rast se i them vendvarrit: "Ti je ati im," dhe krimbave: "Jeni nëna ime dhe motra ime,"
Si digo al hoyo: ‘Mi padre eres tú,’ Y al gusano: ‘Mi madre y mi hermana.’
15 k u është, pra, shpresa ime? Kush mund të dallojë ndonjë shpresë për mua?
¿Dónde está, pues, mi esperanza ? Y mi esperanza ¿quién la verá?
16 A do të zbres vallë në portat e Sheolit, kur do të gjejmë bashkë prehje në pluhur?".
¿Descenderá conmigo al Seol? ¿Nos hundiremos juntos en el polvo? ”