Jobi 17 ~ Job 17

picture

1 " Fryma ime u copëtua, ditët po më shuhen, varri po më pret.

“Mi espíritu está quebrantado, mis días extinguidos, El sepulcro está preparado para mí.

2 A nuk jam i rrethuar nga njerëz që më përqeshin. Syri im ndalet mbi fyerjet e tyre.

No hay sino escarnecedores conmigo, Y mis ojos ven su provocación.

3 M ë jep, pra, një peng pranë teje, përndryshe kush do të më shtrëngonte dorën si garant?

Coloca, pues, junto a Ti una fianza para mí; ¿Quién hay que quiera ser mi fiador ?

4 N ga që i ke penguar mendjet e tyre të kuptojnë, prandaj nuk do t’i bësh të triumfojnë.

Porque has escondido su corazón del entendimiento, Por tanto no los exaltarás.

5 K ush i tradhton miqtë deri sa t’i grabisë, ka për t’i parë më pak sytë e fëmijëve të tij.

Al que denuncie a sus amigos por una parte del botín, A sus hijos se les debilitarán los ojos.

6 P or unë prej tij jam bërë gazi i popujve dhe jam katandisur në një njeri të cilin e pështyjnë në fytyrë.

Porque El me ha hecho burla del pueblo, Y soy uno a quien los hombres escupen.

7 S yri më erret për shkak të dhembjes dhe tërë gjymtyrët e mia nuk janë veçse hije.

Mis ojos se oscurecen también por el sufrimiento, Y todos mis miembros son como una sombra.

8 N jerëzit e drejtë habiten nga kjo, dhe i pafajmi ngrihet kundër të pabesit.

Los hombres rectos se quedarán pasmados de esto, Y el inocente se indignará contra el impío.

9 M egjithatë i drejti mbetet i lidhur fort me rrugën e tij, dhe ai që i ka duart e pastra fortësohet gjithnjë e më tepër.

Sin embargo el justo se mantendrá en su camino, Y el de manos limpias se fortalecerá más y más.

10 S a për ju të gjithë, kthehuni, ejani, pra, sepse midis jush nuk po gjej asnjë njeri të urtë.

Pero vuélvanse todos ustedes, y vengan ahora, Pues no hallo entre ustedes a ningún sabio.

11 D itët e mia shkuan dhe planet e mia u prishën, pikërisht ato dëshira që unë ushqeja në zemër.

Mis días han pasado, se deshicieron mis planes, Los deseos de mi corazón.

12 A ta e ndërrojnë natën në ditë, "drita është afër," thonë, për shkak të errësirës.

Algunos convierten la noche en día, diciendo: ‘La luz está cerca,’ en presencia de las tinieblas.

13 N ë rast se e pres Sheolin si shtëpinë time në rast se e shtrij shtrojen time në terr,

Si espero que el Seol (región de los muertos) sea mi casa, Hago mi lecho en las tinieblas;

14 n ë rast se i them vendvarrit: "Ti je ati im," dhe krimbave: "Jeni nëna ime dhe motra ime,"

Si digo al hoyo: ‘Mi padre eres tú,’ Y al gusano: ‘Mi madre y mi hermana.’

15 k u është, pra, shpresa ime? Kush mund të dallojë ndonjë shpresë për mua?

¿Dónde está, pues, mi esperanza ? Y mi esperanza ¿quién la verá?

16 A do të zbres vallë në portat e Sheolit, kur do të gjejmë bashkë prehje në pluhur?".

¿Descenderá conmigo al Seol? ¿Nos hundiremos juntos en el polvo? ”