1 K ujto, o Zot, atë që na ka ndodhur, shiko dhe vër re turpin tonë.

Acuérdate, oh Señor, de lo que nos ha sucedido; Mira y ve nuestro oprobio.

2 T rashëgimia jonë u ka kaluar të huajve, shtëpitë tona njerëzve që nuk janë tanët.

Nuestra heredad ha pasado a extraños, Nuestras casas a extranjeros.

3 N e u bëmë jetimë, pa etër, nënat tona janë si të veja.

Hemos quedado huérfanos, sin padre, Nuestras madres, como viudas.

4 D uhet të paguajmë për ujët që pimë, drutë tona i kemi vetëm me pagesë.

Por el agua que bebemos tenemos que pagar, Nuestra leña nos llega por precio.

5 N a ndjekin me një zgjedhë mbi qafë, jemi të rraskapitur dhe nuk kemi fare pushim.

Sobre nuestros cuellos están nuestros perseguidores; No hay descanso para nosotros, estamos agotados.

6 I kemi shtrirë dorën Egjiptit dhe Asirisë për t’u ngopur me bukë.

A Egipto y a Asiria nos hemos sometido Para saciarnos de pan.

7 E tërit tanë kanë mëkatuar dhe nuk janë më, dhe ne mbajmë ndëshkimin për paudhësitë e tyre.

Nuestros padres pecaron, ya no existen, Y nosotros cargamos con sus iniquidades.

8 S kllevërit sundojnë mbi ne, askush nuk mund të na çlirojë nga duart e tyre.

Esclavos dominan sobre nosotros, No hay quien nos libre de su mano.

9 E nxjerrim bukën duke rrezikuar jetën tonë, përpara shpatës së shkretëtirës.

Con peligro de nuestras vidas conseguimos nuestro pan, Enfrentándonos a la espada en el desierto.

10 L ëkura jonë është ngrohur si në një furrë për shkak të valës së urisë.

Nuestra piel quema como un horno, A causa de los ardores del hambre.

11 K anë dhunuar gratë në Sion, virgjëreshat në qytetet e Judës.

Violaron a las mujeres en Sion, A las vírgenes en las ciudades de Judá.

12 K rerët janë varur nga duart e tyre, personi i pleqëve nuk është respektuar.

Los príncipes fueron colgados de sus manos, Los rostros de los ancianos no fueron respetados.

13 T ë rinjtë i vunë të bluajnë, të vegjëlit u rrëzuan nën barrën e druve.

Los jóvenes trabajaron en el molino, Y los muchachos cayeron bajo el peso de la leña.

14 P leqtë nuk mblidhen më te porta, të rinjtë nuk u bien më veglave të tyre.

Los ancianos han dejado de estar a las puertas de la ciudad, Los jóvenes de su música.

15 G ëzimi i zemrave tona është pakësuar, vallja jonë është shndërruar në zi.

Ha cesado el gozo de nuestro corazón, Se ha convertido en duelo nuestra danza.

16 K urora ka rënë nga koka jonë; mjerë ne, sepse kemi mëkatuar!

Ha caído la corona de nuestra cabeza. ¡Ay de nosotros, pues hemos pecado!

17 P randaj u sëmur zemra jonë, për këto gjëra na janë errësuar sytë:

Por esto está abatido nuestro corazón, Por estas cosas se nublan nuestros ojos,

18 p ër malin e Sionit që është i shkretuar dhe në të cilin sillen dhelprat.

Porque el Monte Sion está asolado; Las zorras merodean en él.

19 P or ti, o Zot, mbetesh për jetë, dhe froni yt brez pas brezi.

Pero Tú, oh Señor, reinas para siempre, Tu trono permanece de generación en generación.

20 P se do të na harroje për jetë dhe do të na braktisje për një kohë të gjatë?

¿Por qué Te olvidas para siempre de nosotros, Y nos abandonas a perpetuidad ?

21 N a bëj që të rikthehemi te ti, o Zot, dhe ne do të kthehemi; rivendos ditët tona si në të kaluarën.

Restáuranos a Ti, oh Señor, y seremos restaurados; Renueva nuestros días como antaño,

22 M os vallë na hodhe poshtë fare apo je zemëruar me të madhe kundër nesh?

A no ser que nos hayas desechado totalmente, Y estés enojado en gran manera contra nosotros.