1 N a shpëto, o Zot, sepse njerëz të devotshëm ka më pak, dhe ata që thonë të vërtetën janë zhdukur në mes të bijve të njerëzve.

Salva, Señor, porque el piadoso deja de ser; Porque los fieles desaparecen de entre los hijos de los hombres.

2 S ecili gënjen të afërmin e tij dhe flet me buzë lajkatare dhe me zemër të zhdyzuar.

Falsedad habla cada uno a su prójimo; Hablan con labios lisonjeros y con doblez de corazón.

3 Z oti i preftë të gjitha buzët lajkatare dhe gjuhën që flet me krenari,

Corte el Señor todo labio lisonjero, La lengua que habla con exageración;

4 t ë atyre që thonë: "Me gjuhën tonë do të sundojmë; buzët tona na përkasin neve; kush është zot mbi ne?".

A los que han dicho: “Con nuestra lengua prevaleceremos, Nuestros labios nos defienden; ¿quién es señor sobre nosotros ?”

5 " Për shkak të shtypjes së të mjerëve dhe të britmës së nevojtarëve, tani do të çohem," thotë Zoti, "dhe do t’i shpëtoj nga ata që u zënë pusi".

“Por la desolación del afligido, por los gemidos del menesteroso, Me levantaré ahora,” dice el Señor; “lo pondré en la seguridad que anhela.”

6 F jalët e Zotit janë fjalë të pastra, si argjend i rafinuar në një furrë prej dheu, i pastruar shtatë herë.

Las palabras del Señor son palabras puras, Plata probada en un crisol en la tierra, siete veces refinada.

7 T i, o Zot, do t’i mbrosh dhe do t’i ruash, duke filluar nga ky brez përjetë.

Tú, Señor, los guardarás; De esta generación los preservarás para siempre.

8 T ë pabesët sillen pa u ndëshkuar kudo, kur midis bijve të njerëzve lavdërohet e keqja.

Por todas partes se pasean los impíos, Cuando la maldad es exaltada entre los hijos de los hombres.