1 L um njeriu që nuk ecën sipas këshillës të të pabesëve, që nuk ndalet në rrugën e mëkatarëve dhe nuk ulet bashkë me tallësit,

¡Cuán bienaventurado es el hombre que no anda en el consejo de los impíos, Ni se detiene en el camino de los pecadores, Ni se sienta en la silla de los escarnecedores,

2 p or që gjen kënaqësinë e tij në ligjin e Zotit, dhe që mendon thellë ditë e natë mbi ligjin e tij.

Sino que en la ley del Señor está su deleite, Y en Su ley medita de día y de noche!

3 A i do të jetë si një pemë e mbjellë gjatë brigjeve të ujit, që jep frytin e tij në stinën e tij dhe të cilit gjethet nuk i fishken; dhe gjithçka bën do të ketë mbarësi.

Será como árbol plantado junto a corrientes de agua, Que da su fruto a su tiempo Y su hoja no se marchita; En todo lo que hace, prospera.

4 T ë tillë nuk janë të pabesët; janë si byku që era e shpërndan.

No así los impíos, Que son como paja que se lleva el viento.

5 P randaj të pabesët nuk do të përballojnë gjykimin, as mëkatarët në kuvendin e të drejtëve.

Por tanto, no se sostendrán los impíos en el juicio, Ni los pecadores en la congregación de los justos.

6 S epse Zoti njeh rrugët të drejtëve, por rruga e të pabesëve të çon në shkatërrim.

Porque el Señor conoce el camino de los justos, Pero el camino de los impíos perecerá.