1 A leluja. Kremtoni Zotin, sepse ai është i mirë, sepse mirësia e tij vazhdon përjetë.

¡Aleluya! Den gracias al Señor, porque es bueno; Porque para siempre es Su misericordia.

2 K ush mund të përshkruajë bëmat e Zotit ose të shpallë tërë lavdinë e tij?

¿Quién puede relatar los poderosos hechos del Señor, O expresar toda Su alabanza?

3 L um ata që respektojnë drejtësinë, që bëjnë atë që është e drejtë në çdo kohë.

Bienaventurados los que guardan el juicio, Los que practican la justicia en todo tiempo.

4 M os më harro mua, o Zot, sipas mirësisë sate që tregon ndaj popullit tënd, dhe më vizito me shpëtimin tënd,

Acuérdate de mí, oh Señor, en Tu bondad hacia Tu pueblo; Visítame con Tu salvación,

5 m e qëllim që të shoh mirëqënien e të zgjedhurve të tu, të kënaqem në gëzimin e kombit tënd dhe të mbushem me lavdi për trashëgiminë tënde.

Para que yo vea la prosperidad de Tus escogidos, Para que me regocije en la alegría de Tu nación, Para que me gloríe con Tu heredad.

6 N e dhe etërit tanë kemi mëkatuar, kemi bërë paudhësi dhe të këqija.

Nosotros hemos pecado como nuestros padres, Hemos hecho iniquidad, nos hemos conducido impíamente.

7 E tërit tanë në Egjipt nuk i kuptuan mrekullitë e tua, nuk kujtuan numrin e madh të mirësive të tua dhe ngritën krye pranë detit, Deti i Kuq.

Nuestros padres en Egipto no entendieron Tus maravillas; No se acordaron de Tu infinito amor, Sino que se rebelaron junto al mar, en el Mar Rojo.

8 M egjithatë Zoti i shpëtoi për hir të emrit të tij, për të bërë të njohur fuqinë e tij.

No obstante, los salvó por amor de Su nombre, Para manifestar Su poder.

9 I bërtiti Detit të Kuq dhe ai u tha, dhe i udhëhoqi nëpër humnerat si nëpër një shkretëtirë.

Reprendió al Mar Rojo, y se secó; Y los condujo por las profundidades, como por un desierto.

10 I shpëtoi nga dora e atij që i urrente dhe i shpengoi nga dora e armikut.

Los salvó de mano del que los odiaba, Y los redimió de mano del enemigo.

11 D he ujërat i mbuluan armiqtë e tyre, dhe nuk shpëtoi as edhe një prej tyre.

Las aguas cubrieron a sus adversarios, Ni uno de ellos escapó.

12 A tëherë u besuan fjalëve të tij dhe kënduan lavdinë e tij.

Entonces ellos creyeron en Sus palabras, Y cantaron Su alabanza.

13 P or shpejt i harruan veprat e tij dhe nuk pritën me besim plotësimin e planit të tij.

Pero pronto se olvidaron de Sus obras; No esperaron Su consejo.

14 U ndezën nga lakmia në shkretëtirë dhe e tunduan Perëndinë në vetmi.

Tuvieron apetitos desenfrenados en el desierto, Y tentaron a Dios en las soledades.

15 D he ai u dha atyre sa i kërkonin, por dërgoi midis tyre një lëngatë që pakësoi numrin e tyre.

El les concedió lo que pedían, Pero envió una plaga mortal sobre ellos.

16 K ur në kamp patën smirë Moisiun dhe Aaronin, i shenjti i Zotit,

Cuando en el campamento tuvieron envidia de Moisés, Y de Aarón, el santo del Señor,

17 t oka u hap dhe përpiu Dathanin dhe groposi grupin e Abiramit.

La tierra se abrió y tragó a Datán, Y se cerró sobre el grupo de Abiram.

18 N jë zjarr shpërtheu në mes të tyre dhe flaka i përpiu të pabesët.

Un fuego ardió contra su grupo, La llama consumió a los impíos.

19 B ënë një viç në Horeb dhe adhuruan një shëmbëlltyrë prej metali të shkrirë,

Hicieron un becerro en Horeb, Y adoraron una imagen de fundición;

20 d he e ndërruan lavdinë e tyre me shëmbëllytrën e një kau që ha bar.

Cambiaron su gloria Por la imagen de un buey que come hierba.

21 H arruan Perëndinë, Shpëtimtarin e tyre, që kishte bërë gjëra të mëdha në Egjipt,

Se olvidaron de Dios su Salvador, Que había hecho grandes cosas en Egipto,

22 m rekullitë në vendin e Kamit, gjëra të tmerrshme në Detin e Kuq.

Maravillas en la tierra de Cam, Y cosas asombrosas en el Mar Rojo.

23 P randaj ai foli t’i shfarosë, por Moisiu, i zgjedhuri i tij, u paraqit mbi të çarën përpara tij për të penguar që zemërimi i tij t’i shkatërronte.

El dijo que los hubiera destruido, De no haberse puesto Moisés, Su escogido, en la brecha delante de El, A fin de apartar Su furor para que no los destruyera.

24 A ta e përçmuan akoma vendin e mrekullueshëm, nuk i besuan fjalës së tij,

Aborrecieron la tierra deseable, No creyeron en Su palabra,

25 p or murmuritën në çadrat e tyre dhe nuk dëgjuan zërin e Zotit.

Sino que murmuraron en sus tiendas, Y no escucharon la voz del Señor.

26 P randaj ai ngriti dorën kundër tyre, duke u betuar se do t’i rrëzonte në shkretëtirë,

Por tanto, les juró Abatirlos en el desierto,

27 d he se do t’i zhdukte pasardhësit e tyre midis kombeve dhe se do t’i shpërndante në të gjitha vendet.

Y esparcir su simiente entre las naciones, Y dispersarlos por las tierras.

28 A ta i shërbyen edhe Baal-Peorit dhe hëngrën flijimet e të vdekurve.

Se unieron también a Baal Peor, Y comieron sacrificios ofrecidos a los muertos.

29 E zemëruan Perëndinë me veprimet e tyre dhe në mes tyre plasi murtaja.

Lo provocaron a ira con sus actos, Y la plaga se desató entre ellos.

30 P or Finehasi u ngrit dhe bëri drejtësi; dhe murtaja pushoi.

Entonces Finees se levantó e intervino, Y cesó la plaga.

31 D he kjo iu vu në llogari të drejtësisë, brez pas brezi, përjetë.

Y le fue contado por justicia Por todas las generaciones para siempre.

32 A ta e provokuan përsëri në ujërat e Meribas, dhe Moisiu pësoi të keqen për shkak të tyre,

También hicieron que El se enojara en las aguas de Meriba, Y le fue mal a Moisés por culpa de ellos,

33 s epse e ashpërsoi frymën e tij (të Moisiut) dhe ai foli pa u menduar me buzët e tij.

Puesto que fueron rebeldes contra Su Espíritu, Y él habló precipitadamente con sus labios.

34 A ta nuk shkatërruan popujt, siç i kishte porositur Zoti;

No destruyeron a los pueblos, Como el Señor les había mandado,

35 p or u përzien midis popujve dhe mësuan veprat e tyre;

Sino que se mezclaron con las naciones, Aprendieron sus costumbres,

36 u shërbyen idhujve të tyre, dhe këta u bënë një lak për ta;

Y sirvieron a sus ídolos Que se convirtieron en lazo para ellos.

37 u a flijuan demonëve bijtë dhe bijat e tyre,

Sacrificaron a sus hijos y a sus hijas a los demonios,

38 d he derdhën gjak të pafajshëm, gjakun e bijve të tyre dhe të bijave të tyre, që u flijuan për idhujtë e Kanaanit; dhe vendi u ndot nga gjaku i derdhur.

Y derramaron sangre inocente, La sangre de sus hijos y de sus hijas, A quienes sacrificaron a los ídolos de Canaán, Y la tierra fue contaminada con sangre.

39 K ështu ata u ndotën me veprat e tyre dhe u kurvëruan me aktet e tyre.

Así se contaminaron en sus costumbres, Y fueron infieles en sus hechos.

40 D he zemërimi i Zotit u ndez kundër popullit të tij, dhe ai ndjeu një neveri për trashëgiminë e tij.

Entonces se encendió la ira del Señor contra Su pueblo, Y El aborreció Su heredad.

41 I la në dorë të kombeve, dhe u sunduan nga ata që i urrenin.

Los entregó en mano de las naciones, Y los que los aborrecían se enseñorearon sobre ellos.

42 A rmiqtë e tyre i shtypën dhe ata iu nënshtruan pushtetit të tyre.

Sus enemigos también los oprimieron, Y fueron subyugados bajo su poder.

43 A i i çliroi shumë herë, por ata vazhduan të ngrenë krye dhe të zhyten në paudhësinë e tyre.

Muchas veces los libró; Pero, ellos fueron rebeldes en sus propósitos, Y se hundieron en su iniquidad.

44 M egjithatë ai i kushtoi kujdes ankthit të tyre, kur dëgjoi britmat e tyre,

Sin embargo, El vio su angustia Al escuchar su clamor,

45 d he iu kujtua besëlidhja e lidhur me ta dhe në dhemshurinë e madhe të tij u qetësua.

Y se acordó de Su pacto por amor a ellos, Y se arrepintió conforme a la grandeza de Su misericordia.

46 B ëri që ata të fitojnë përkrahje ndër të gjithë ata që i kishin çuar në robëri.

Los hizo también objeto de compasión En presencia de todos los que los tenían cautivos.

47 N a shpëto, o Zot, Perëndia ynë, dhe na mblidh midis kombeve, me qëllim që të kremtojmë emrin tënd të shenjtë dhe të lumturohemi duke të lëvduar.

Sálvanos, oh Señor, Dios nuestro, Y reúnenos de entre las naciones, Para dar gracias a Tu santo nombre, Y para gloriarnos en Tu alabanza.

48 I bekuar qoftë Zoti, Perëndia i Izraelit, nga përjetësia në përjetësi. Dhe tërë populli le të thotë: "Amen". Aleluja.

Bendito sea el Señor, Dios de Israel, Desde la eternidad y hasta la eternidad. Y todo el pueblo diga: “Amén.” ¡Aleluya!