1 S unt dezgustat de viaţa mea. De aceea voi da frâu liber plângerii mele, voi vorbi din amărăciunea sufletului meu.

"Jam neveritur nga jeta ime; do të shfryj lirisht vajtimin tim, duke folur në trishtimin e shpirtit tim!

2 Î i voi spune lui Dumnezeu: «Nu mă condamna! Fă-mă să ştiu de ce te cerţi cu mine?

Do t’i them Perëndisë: "Mos më dëno! Bëmë të ditur pse grindesh me mua.

3 Î ţi place să mă asupreşti, să dispreţuieşti lucrarea mâinilor Tale, în timp ce faci să strălucească sfaturile celui rău?

A të duket mirë të shtypësh, të përçmosh veprën e duarve të tua dhe të tregohesh në favor të qëllimeve të njerëzve të këqij?

4 A i Tu ochi de carne? Vezi Tu aşa cum văd oamenii?

A ke sy prej mishi, apo shikon edhe ti si shikon njeriu?

5 S unt zilele Tale ca zilele omului sau anii Tăi ca anii lui,

A janë vallë ditët e tua si ditët e një të vdekshmi, vitet e tua si ditët e një njeriu,

6 c a să-mi cauţi nedreptatea şi să-mi cercetezi păcatul,

sepse ti duhet të hetosh lidhur me fajin tim dhe të kërkosh mëkatin tim,

7 d eşi Tu ştii că sunt nevinovat şi că nimeni nu mă poate scăpa din mâna Ta?

megjithëse e di që nuk jam fajtor dhe që nuk ka njeri që mund të më çlirojë nga dora jote?

8 M âinile Tale m-au modelat şi m-au făcut, iar acum te întorci să mă distrugi?

Duart e tua më kanë bërë dhe më kanë dhënë trajtë por tani ti kërkon të më zhdukësh.

9 A du-Ţi aminte că m-ai modelat ca pe lut! Vrei acum să mă faci din nou ţărână?

Mbaj mend, të lutem, që më ke modeluar si argjila, dhe do të më bësh të kthehem në pluhur!

10 N -ai făcut Tu să fiu vărsat ca laptele şi închegat ca brânza?

A nuk më ke derdhur vallë si qumështi dhe më ke piksur si djathi?

11 M -ai îmbrăcat cu piele şi cu carne şi m-ai împletit cu oase şi cu tendoane.

Ti më ke veshur me lëkurë dhe me mish, më ke thurur me kocka dhe me nerva.

12 M i-ai dat viaţă şi mi-ai arătat îndurare, iar purtarea Ta de grijă mi-a păzit sufletul.

Më ke dhënë jetë dhe dashamirësi, dhe providenca jote është kujdesur për frymën time,

13 I ată totuşi ce ai ascuns în inima Ta şi ce ştiu că aveai de gând:

por këto gjëra i fshihje në zemrën tënde; tani unë e di që ti mendoje një gjë të tillë.

14 c a, dacă păcătuiesc, să mă urmăreşti şi să nu-mi ierţi vina.

Në qoftë se mëkatoj, ti më ndjek me sy dhe nuk më lë të pandëshkuar për fajin tim.

15 D acă sunt rău, vai de mine! Dacă sunt drept, nu-mi pot înălţa capul, pentru că sunt plin de ruşine şi înecat în necaz.

Në qoftë se jam i keq, mjerë unë! Edhe sikur të jem i drejtë, nuk do të guxoja të ngrija kokën, i ngopur siç jam nga poshtërsia dhe duke parë mjerimin tim.

16 D acă mă ridic, mă vânezi ca pe un leu şi iarăşi Îţi arăţi marea Ta putere împotriva mea.

Në rast se ngre kryet, ti më ndjek si luani, duke kryer përsëri mrekulli kundër meje.

17 A duci mai mulţi martori împotriva mea, mânia Ta creşte faţă de mine şi mă loveşti cu o mulţime de necazuri.

Ti i përtërin dëshmitarët kundër meje, e shton zemërimin tënd kundër meje dhe trupa gjithnjë të reja më sulmojnë.

18 D e ce m-ai scos din pântecele mamei mele? O! de aş fi murit înainte să mă vadă cineva!

Pse, pra, më nxore nga barku? Të kisha vdekur, pa më parë sy njeriu!

19 A ş fi ca şi cum n-aş fi fost, purtat din pântece drept în mormânt.

Do të kisha qenë sikur të mos kisha ekzistuar kurrë, i mbartur nga barku në varr.

20 O are nu-mi sunt puţine zilele? Opreşte-te şi lasă-mă singur, să pot afla puţină mângâiere

A nuk janë vallë të pakta ditët e mia? Jepi fund, pra, lërmë të qetë që të mund ta mbledh pak veten;

21 î nainte de a merge în locul de unde nu mai este întoarcere, în ţara întunericului şi a umbrei morţii,

para se të shkoj për të mos u kthyer më, drejt vendit të errësirës dhe të hijes së vdekjes,

22 î n ţara nopţii întunecate, a umbrei adânci şi a dezordinii, unde chiar şi lumina este precum întunericul!»“

të vendit të territ dhe të errësirës së madhe të hijes së vdekjes, ku ka vetëm pështjellim, ku madje edhe drita është si errësira".