1 A scultă-mi, Doamne, cauza dreaptă, ia aminte la strigătul meu! Pleacă-Ţi urechea la rugăciunea mea nerostită de buze înşelătoare!

O Zot, dëgjo një çështje të drejtë, dëgjo me vëmendej britmën time, dëgjo lutjen time, që nuk vjen nga buzë mashtruese.

2 S ă iasă dinaintea Ta sentinţa dată mie! Ochii Tăi să vadă ceea ce este drept!

Ardhtë mbrojtja ime nga prania jote; sytë e tu pafshin atë që është e drejtë.

3 D acă vei cerceta inima mea noaptea, când mă vizitezi, dacă mă vei încerca, nu vei găsi nimic, căci mi-am propus să nu păcătuiesc cu gura.

Ti e ke hetuar zemrën time, e ke vizituar natën; më ke vënë në provë dhe nuk ke gjetur asgjë; kam vendosur të mos mëkatoj me gojën time.

4 C u privire la faptele omului, eu m-am ţinut departe de căile celor violenţi, după cuvântul buzelor Tale.

Përsa u përket veprave të njerëzve, për fjalën e buzëve të tua, jam ruajtur nga rrugët e njerëzve të furishëm.

5 P aşii mei stau neclintiţi pe cărările Tale; astfel, picioarele nu mi se clatină.

Hapat e mia kanë qëndruar të sigurt në shtigjet e tua dhe këmbët e mia nuk janë lëkundur.

6 E u Te chem, căci îmi răspunzi, Dumnezeule! Pleacă-Ţi urechea spre mine şi ascultă-mi cuvântul!

Unë të drejtohem ty, o Perëndi, sepse ti m’i plotëson, zgjat veshët e tu ndaj meje, dëgjo fjalët e mia.

7 A rată-Ţi marea îndurare, Tu, Care prin dreapta Ta, îi scapi de împotrivitorii lor pe cei ce caută adăpost.

Tregomë mirësinë tënde të mrekullueshme, ti, që me të djathtën tënde i shpëton nga kundërshtarët e tyre ata që gjejnë strehë pranë teje.

8 P ăzeşte-mă ca pe lumina ochilor, ascunde-mă la umbra aripilor Tale

Më ruaj si beben e syrit; më mbulo, nën hijen e krahëve të tu,

9 d e cei nelegiuiţi, care vor să mă spulbere, de duşmanii mei de moarte, care mă împresoară.

nga të pabesët që më shtypin dhe nga armiqtë për vdekje që më rrethojnë.

10 E i sunt plini de grăsime; gurile lor vorbesc cu aroganţă.

Zemrat e tyre janë fortësuar, goja e tyre flet me arrogancë.

11 A cum se ţin de paşii mei, mă înconjoară, mă pândesc ca să mă doboare la pământ.

Tani në kanë rrethuar, ndjekin hapat tona; na ngulin sytë e tyre për të na rrëzuar.

12 P arcă ar fi un leu care tânjeşte să sfâşie, un pui de leu care aşteaptă în desiş.

Armiku im i përngjan një luani që digjet nga dëshira që të shqyejë, dhe të një luani të vogël që rri në pritë në vënde të fshehta.

13 R idică-Te, Doamne, înfruntă-l şi trânteşte-l! Scapă-mă de cel rău cu sabia Ta!

Çohu, o Zot, përballoje, rrëzoje; çliro shpirtin tim nga i pabesi me shpatën tënde.

14 S capă-mă Doamne, cu mâna Ta, de astfel de oameni, de oamenii acestei lumi care-şi au partea în viaţa aceasta! Tu le umpli pântecele cu bunătăţile Tale, fiii lor se satură şi păstrează ce rămâne pentru copiii lor.

O Zot, më çliro me dorën tënde nga njerëzit, nga njerëzit e kësaj bote që bën pjesë në këtë jetë, dhe barkun e të cilëve ti e mbush me thesaret e tua të fshehta; bijtë e tyre ngopen dhe u lënë fëmijëve të tyre ato që mbetet nga pasuritë e tyre.

15 E u însă, în nevinovăţia mea, voi vedea faţa Ta! Când mă voi trezi mă voi sătura de chipul Tău.

Sa për mua, për hir të drejtësisë do të shoh fytyrën tënde; do të ngopem nga prania jote kur të zgjohem.