1 C ând Domnul i-a întors acasă pe captivii Sionului, parcă visam.

Kur Zoti i bëri robërit e Sionit të kthehen, na u duk si ëndërr.

2 A tunci gura ni s-a umplut de râsete şi limba noastră – de strigăte de bucurie; atunci se spunea printre neamuri: „ Domnul a făcut lucruri mari cu ei!“

Atëherë goja jonë u mbush me qeshje dhe gjuha jonë me këngë gëzimi, atëherë thuhej midis kombeve: "Zoti ka bërë gjëra të mëdha për ta".

3 D omnul a făcut lucruri mari pentru noi, de aceea noi suntem bucuroşi.

Zoti ka bërë gjëra të mëdha për ne, dhe jemi tërë gëzim.

4 Î ntoarce-i acasă, Doamne, pe captivii noştri, ca pe nişte torente din Neghev.

Bëj të rikthehen robërit tanë, o Zot, ashtu si përrenjtë në jug.

5 C ei ce seamănă cu lacrimi, vor secera cu strigăte de bucurie.

Ata që mbjellin me lotë, do të korrin me këngë gëzimi.

6 C el ce merge plângând, ducându-şi traista cu sămânţă, va veni acasă cu strigăte de bucurie, ducându-şi snopii.

Vërtetë ecën duke qarë ai që mban farën që do të mbillet, por ai do të kthehet më këngë gëzimi duke sjellë duajt e tij.