1 I ov a răspuns:
Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:
2 „ O! dacă mi s-ar putea cântări durerea şi dacă mi-ar fi pusă în cumpănă nenorocirea!
"Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,
3 A r fi mai grele decât nisipul mării; de aceea mi-au fost atât de nesăbuite cuvintele.
do të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.
4 C ăci săgeţile Celui Atotputernic m-au străpuns, iar sufletul meu le bea otrava. Groaza lui Dumnezeu vine ca o oaste asupra mea.
Duke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.
5 O are rage măgarul sălbatic când are iarbă sau mugeşte boul când are nutreţ?
Gomari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?
6 S e mănâncă oare fără sare ceea ce nu are gust? Are vreun gust albuşul de ou?
A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?
7 N u mă ating de aşa ceva, căci o aşa mâncare mă îmbolnăveşte.
Shpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.
8 O ! de-aş putea avea ceea ce vreau şi dacă Dumnezeu mi-ar împlini dorinţa:
Ah sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!
9 d e-ar vrea Dumnezeu să mă zdrobească, să-Şi întindă mâna şi să mă nimicească!
Dashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!
10 A tunci mi-ar rămâne măcar această mângâiere şi această bucurie în durerea care nu se mai termină: că n-am încălcat niciodată cuvintele Celui Sfânt.
Kam megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.
11 C e putere mai am ca să mai sper? Care mi-e sfârşitul ca să mai am răbdare?
Cila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?
12 A m eu puterea pietrei? Este oare de bronz carnea mea?
Forca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?
13 C u adevărat, nu-mi pot fi de nici un ajutor! Orice sprijin m-a părăsit!
A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?
14 C el deznădăjduit are parte de mila prietenului său, altfel şi-ar pierde frica de Cel Atotputernic.
Për atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.
15 D ar fraţii mei sunt înşelători ca un pârâu, ca albia pâraielor care ies din matcă,
Por vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.
16 c a torentele tulburi din cauza gheţii, în care stă ascunsă zăpada.
Ato turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,
17 C ând se-ncălzeşte vremea, pâraiele seacă, când este cald, li se usucă albia.
por gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.
18 C aravanele se întorc din drum după ele, se cufundă în deşert şi pier.
Ato gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.
19 C aravanele din Tema se uită la ele, călătorii din Şeba speră privindu-le.
Karvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,
20 S unt ruşinaţi însă pentru că s-au încrezut în ele; ajung acolo doar ca să fie dezamăgiţi.
por ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.
21 C a ele sunteţi şi voi pentru mine: îmi vedeţi nenorocirea şi vă temeţi.
Tani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.
22 A m zis eu vreodată: «Faceţi-mi un dar!» sau: «Daţi mită pentru mine din bogăţia voastră!»
A ju kam thënë vallë: "Më jepni diçka" o "më bëni një dhuratë nga pasuria juaj,"
23 s au: «Scăpaţi-mă din mâna vreunui duşman!» sau: «Răscumpăraţi-mă din mâna vreunui asupritor!»
ose "liromëni nga duart e armikut," ose "më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën"?
24 Î nvăţaţi-mă şi voi tăcea, arătaţi-mi unde am greşit.
Më udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.
25 C ât de dureroase sunt cuvintele drepte! Dar mustrările voastre, ce dovedesc?
Sa të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?
26 V reţi să mă mustraţi pentru cuvintele mele şi să luaţi drept vânt cuvintele unui deznădăjduit?
Mos keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?
27 V oi vă jucaţi chiar şi cu viaţa orfanilor, vă vindeţi chiar şi prietenul!
Ju do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.
28 D ar acum uitaţi-vă la mine, vă rog! Oare vă voi minţi în faţă?
Por tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.
29 Î ncetaţi, nu fiţi nedrepţi! Încetaţi, e vorba de dreptatea mea!
Ndërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.
30 E ste vreo nedreptate pe limba mea? Nu deosebeşte cerul gurii mele ce este rău?
A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?".