1 F erice de omul care nu se duce la sfatul celor răi, nu se opreşte pe calea celor păcătoşi şi nu se aşază pe scaunul celor batjocoritori!

Lum njeriu që nuk ecën sipas këshillës të të pabesëve, që nuk ndalet në rrugën e mëkatarëve dhe nuk ulet bashkë me tallësit,

2 C i îşi găseşte plăcerea în Legea Domnului şi zi şi noapte cugetă la Legea Lui.

por që gjen kënaqësinë e tij në ligjin e Zotit, dhe që mendon thellë ditë e natë mbi ligjin e tij.

3 E l este ca un pom sădit lângă nişte izvoare de apă, care-şi dă rodul la vremea lui şi ale cărui frunze nu se veştejesc. El prosperă în tot ceea ce face!

Ai do të jetë si një pemë e mbjellë gjatë brigjeve të ujit, që jep frytin e tij në stinën e tij dhe të cilit gjethet nuk i fishken; dhe gjithçka bën do të ketë mbarësi.

4 C ei răi însă nu sunt aşa, ci ei se aseamănă cu pleava spulberată de vânt.

Të tillë nuk janë të pabesët; janë si byku që era e shpërndan.

5 D e aceea cei răi nu pot sta în picioare la judecată şi nici cei păcătoşi în adunarea celor drepţi.

Prandaj të pabesët nuk do të përballojnë gjykimin, as mëkatarët në kuvendin e të drejtëve.

6 C ăci Domnul cunoaşte calea celor drepţi; calea celor răi însă duce la pieire.

Sepse Zoti njeh rrugët të drejtëve, por rruga e të pabesëve të çon në shkatërrim.