1 „ Tu eşti întotdeauna drept, Doamne, când mă cert cu Tine. Îţi voi vorbi totuşi cu privire la judecăţile Tale. De ce prosperă calea celor nelegiuiţi? De ce toţi ticăloşii au parte de bine?

Ti je i drejtë, o Zot, si mund të diskutoj me ty? Megjithatë do të flas me ty lidhur me gjykimet e tua. Pse udha e të pabesëve shkon mbarë? Pse jetojnë të qetë ata që veprojnë me pabesi?

2 T u i-ai plantat, iar ei au prins rădăcină. Cresc şi aduc rod. Tu eşti întotdeauna pe buzele lor, dar departe de inimile lor.

I ke mbjellë dhe kanë lëshuar madje rrënjë; rriten dhe mbajnë madje fryte. Ti je afër gojës së tyre, por larg zemrës së tyre.

3 T otuşi Tu, Doamne, mă cunoşti; mă vezi şi îmi cercetezi inima cu privire la Tine. Înhaţă-i ca pe nişte oi care trebuie înjunghiate! Pune-i deoparte pentru ziua măcelului!

Por ti, o Zot më njeh, më shikon dhe shqyrton zmrën time në përqasje me ty. Tërhiqi në thertore si dele dhe veçoji për ditën e kërdisë!

4 P ână când va zăcea pârjolită ţara şi se va usca iarba de pe câmpii? Din cauza răutăţii locuitorilor ţării, animalele şi păsările au pierit. Căci ei zic: «El nu ne va vedea sfârşitul!» Răspunsul Domnului

Deri kur do të mbajë zi vendi dhe do të thahet bari i çdo fushe? Nga shkaku i ligësisë së banorëve të tij, kafshët dhe zogjtë shfarosen, sepse ata thonë: "Ai nuk do ta shikojë fundin tonë".

5 „ Dacă ai alergat cu cei ce aleargă iar ei te-au obosit, cum vei putea să te iei la întrecere cu nişte cai? Într-o ţară liniştită te crezi în siguranţă, dar ce vei face la revărsarea Iordanului?

Në rast se ti fugon me këmbësorët dhe ata të lodhin, si mund të hysh në garë me kuajt? Në rast se e ndjen veten të sigurt vetëm në një vend paqësor, çfarë do të bësh kur Jordani do të fryhet?

6 C hiar şi fraţii tăi, propria ta familie, te trădează; ei înşişi strigă în gura mare după tine. Nu te încrede în ei chiar dacă te vorbesc de bine.

Sepse edhe vëllezërit e tu dhe shtëpia e atit tënd kanë vepruar në mënyrë të pabesë ndaj teje; edhe ata të bërtasin nga pas me zë të lartë. Mos ki besim tek ata kur do të thonë fjalë të mira.

7 M i-am părăsit Casa, Mi-am abandonat moştenirea, am dat-o pe iubita sufletului Meu în mâinile duşmanilor ei.

Braktisa shtëpinë time, hodha poshtë trashëgiminë time; dhashë atë që kam më të shtrenjtë në duart e armiqve të tij.

8 M oştenirea Mea a ajuns pentru Mine ca un leu în pădure: şi-a ridicat glasul împotriva Mea, de aceea o urăsc.

Trashëgimia ime është bërë për mua si një luan në pyll; lëshoi ulërimën e tij kundër meje; për këtë e urreva.

9 N -a ajuns oare moştenirea Mea pentru Mine o pasăre de pradă pestriţă, înconjurată de celelalte păsări de pradă? «Duceţi-vă şi strângeţi toate fiarele câmpului, aduceţi-le ca s-o mănânce!»

Trashëgimia ime ka qenë për mua si një shpend grabitqar lara-lara; shpendët grabitqarë hidhen kundër saj nga çdo anë. Shkoni, mblidhini tërë kafshët e fushës, sillini këtu që t’i gëlltisin!

10 M ulţi păstori Mi-au distrus via şi Mi-au călcat ogorul în picioare; Mi-au prefăcut ogorul Meu cel plăcut într-un deşert pustiit.

Shumë barinj kanë shkretuar vreshtin tim, kanë shkelur pjesën time, e kanë katandisur pjesën time të këndshme në një shkretëtirë të mjeruar.

11 A u făcut din el un pustiu; pustiit, el se jeleşte înaintea Mea. Toată ţara a fost devastată, căci nimănui nu-i pasă.

E kanë katandisur në një shkretim; e shkretuar, të pikëllon para meje; tërë vendi është i shkretuar, por asnjeri nuk mendon për të.

12 D istrugătorii au sosit pe toate înălţimile sterpe din pustie, căci sabia Domnului mănâncă ţara de la un capăt la celălalt şi nimeni nu va avea pace.

Mbi të gjitha lartësitë e shkretëtirës kanë arritur shkatërruesit dhe shpata e Zotit e përpin vendin nga një skaj në skajin tjetër të tij; asnjë mish nuk ka paqe.

13 A u semănat grâu, dar au cules spini; s-au ostenit, dar nu au obţinut nimic. Să vă fie ruşine de ceea ce culegeţi în urma mâniei aprige a Domnului!“

Kanë mbjellë grurë, por korrin gjemba; janë lodhur, por pa asnjë përfitim. Do t’u vijë turp nga korrja juaj, për shkak të zemërimit të fortë të Zotit!

14 „ Aşa vorbeşte Domnul: «Cât despre toţi vecinii Mei cei răi, care se ating de moştenirea pe care am dat-o poporului Meu, Israel, îi voi smulge din ţara lor şi voi smulge Casa lui Iuda din mijlocul lor.

Kështu thotë Zoti për të gjithë fqinjët e mi të këqij, që prekin trashëgiminë që i dhashë në zotërim popullit tim Izrael: "Ja, do t’i çrrënjos nga vendi i tyre dhe do të çrrënjos shtëpinë e Judës në mes të tyre.

15 D ar, după ce-i voi smulge, voi avea iarăşi milă de ei şi-i voi aduce pe fiecare la moştenirea lui şi în ţara lui.

Por ka për të ndodhur që, pasi t’i kem çrrënjosur, do të më vijë keq përsëri për ta dhe do ta çoj përsëri secilin në trashëgiminë e tij, secilin në vendin e tij.

16 D acă vor învăţa bine căile poporului Meu şi vor jura pe Numele Meu, zicând ‘Viu este Domnul!’, aşa cum Mi-au învăţat şi ei poporul să jure pe Baal, atunci vor fi repuşi în drepturi în mijlocul poporului Meu.

Dhe ka për të ndodhur që, në rast se mësojnë me kujdes rrugët e popullit tim dhe në se betohen me emrin tim, duke thënë: "Zoti rron," ashtu siç e kanë mësuar popullin tim të betohet për Baalin, do të vendosen mirë e bukur në mes të popullit tim.

17 D ar, dacă vreun neam nu va asculta, îl voi smulge cu desăvârşire şi îl voi distruge, zice Domnul.»“

Por në rast se nuk do të dëgjojnë, unë do ta çrrënjos plotësisht atë komb dhe do ta shkatërroj," thotë Zoti.