1 T hen Job answered,

Atëherë Jobi u përgjigj dhe tha:

2 “ Oh that my grief were actually weighed And laid in the balances together with my calamity!

"Ah, sikur dhembja ime të ishte peshuar tërësisht, dhe fatkeqësia ime të vihej bashkë mbi peshoren,

3 “ For then it would be heavier than the sand of the seas; Therefore my words have been rash.

do të ishte me siguri më e rëndë se rëra e detit! Për këtë arsye fjalët e mia nuk u përfillën.

4 “ For the arrows of the Almighty are within me, Their poison my spirit drinks; The terrors of God are arrayed against me.

Duke qenë se shigjetat e të Plotfuqishmit janë brenda meje, shpirti im ua pi vrerin; tmerrete Perëndisë janë renditur kundër meje.

5 “ Does the wild donkey bray over his grass, Or does the ox low over his fodder?

Gomari i egër a pëllet vallë përpara barit, ose kau a buluron para forazhit të tij?

6 “ Can something tasteless be eaten without salt, Or is there any taste in the white of an egg?

A hahet vallë një ushqim i amësht pa kripë, apo ka ndonjë farë shije në të bardhën e vezës?

7 “ My soul refuses to touch them; They are like loathsome food to me.

Shpirti im nuk pranon të prekë gjëra të tilla, ato për mua janë si një ushqim i neveritshëm.

8 “ Oh that my request might come to pass, And that God would grant my longing!

Ah sikur të mund të kisha atë që kërkoj, dhe Perëndia të më jepte atë që shpresoj!

9 “ Would that God were willing to crush me, That He would loose His hand and cut me off!

Dashtë Perëndia të më shtypë, të shtrijë dorën e tij dhe të më shkatërrojë!

10 “ But it is still my consolation, And I rejoice in unsparing pain, That I have not denied the words of the Holy One.

Kam megjithatë këtë ngushëllim dhe ngazëllehem në dhembjet që nuk po më kursehen, sepse nuk i kam fshehur fjalët e të Shenjtit.

11 “ What is my strength, that I should wait? And what is my end, that I should endure?

Cila është forca ime që ende të mund të shpresoj, dhe cili është fundi im që të mund ta zgjas jetën time?

12 “ Is my strength the strength of stones, Or is my flesh bronze?

Forca ime a është vallë ajo e gurëve, ose mishi im është prej bronzi?

13 “ Is it that my help is not within me, And that deliverance is driven from me?

A s’jam fare pa ndihmë në veten time, dhe a nuk është larguar nga unë dituria?

14 “ For the despairing man there should be kindness from his friend; So that he does not forsake the fear of the Almighty.

Për atë që është i pikëlluar, miku duhet të tregojë dhembshuri, edhe në qoftë se ai braktis frikën e të Plotfuqishmit.

15 “ My brothers have acted deceitfully like a wadi, Like the torrents of wadis which vanish,

Por vëllezërit e mi më kanë zhgënjyer si një përrua, si ujërat e përrenjve që zhduken.

16 W hich are turbid because of ice And into which the snow melts.

Ato turbullohen për shkak të akullit dhe në to fshihet bora,

17 “ When they become waterless, they are silent, When it is hot, they vanish from their place.

por gjatë stinës së nxehtë ato zhduken; me vapën e verës ato nuk duken më në vendin e tyre.

18 “ The paths of their course wind along, They go up into nothing and perish.

Ato gjarpërojnë në shtigjet e shtretërve të tyre; futen në shketëtirë dhe mbarojnë.

19 “ The caravans of Tema looked, The travelers of Sheba hoped for them.

Karvanet e Temas i kërkojnë me kujdes, udhëtarët e Shebës kanë shpresa tek ata,

20 “ They were disappointed for they had trusted, They came there and were confounded.

por ata mbeten të zhgënjyer megjithë shpresat e tyre; kur arrijnë aty mbeten të hutuar.

21 “ Indeed, you have now become such, You see a terror and are afraid.

Tani për mua ju jeni e njëjta gjë, shikoni tronditjen time të thellë dhe keni frikë.

22 “ Have I said, ‘Give me something,’ Or, ‘Offer a bribe for me from your wealth,’

A ju kam thënë vallë: "Më jepni diçka" o "më bëni një dhuratë nga pasuria juaj,"

23 O r, ‘Deliver me from the hand of the adversary,’ Or, ‘Redeem me from the hand of the tyrants’?

ose "liromëni nga duart e armikut," ose "më shpengoni nga duart e personave që përdorin dhunën"?

24 “ Teach me, and I will be silent; And show me how I have erred.

Më udhëzoni, dhe do të hesht; më bëni të kuptoj ku kam gabuar.

25 “ How painful are honest words! But what does your argument prove?

Sa të frytshme janë fjalët e drejta! Por çfarë provojnë argumentet tuaja?

26 “ Do you intend to reprove my words, When the words of one in despair belong to the wind?

Mos keni ndërmend vallë të qortoni ashpër fjalët e mia dhe fjalimet e një të dëshpëruari, që janë si era?

27 “ You would even cast lots for the orphans And barter over your friend.

Ju do të hidhnit në short edhe një jetim dhe do të hapnit një gropë për mikun tuaj.

28 “ Now please look at me, And see if I lie to your face.

Por tani pranoni të më shikoni, sepse nuk do të gënjej para jush.

29 “ Desist now, let there be no injustice; Even desist, my righteousness is yet in it.

Ndërroni mendim, ju lutem, që të mos bëhet padrejtësi! Po, ndërroni mendim, sepse bëhet fjalë për drejtësinë time.

30 “ Is there injustice on my tongue? Cannot my palate discern calamities?

A ka vallë paudhësi në gjuhën time apo qiellza ime nuk i dallon më ligësitë?".