1 Т огава теманецът Елифаз отговори:
Atëherë Elifazi nga Temani u përgjigj dhe tha:
2 М ъдър човек с вятърничаво ли знание отговаря и с източен вятър ли пълни корема си?
"Një njeri i urtë a përgjigjet vallë me njohuri të kota, dhe a mbushet me erëra lindore?
3 С празни думи ли се препира и с безполезни речи?
Diskuton vallë me ligjërata boshe dhe me fjalë që nuk shërbejnë për asgjë?
4 Н аистина ти унищожаваш страха от Бога и намаляваш моленето пред Него.
Po, ti heq mëshirën dhe eliminon lutjen përpara Perëndisë.
5 З ащото беззаконието ти поучава устата ти и си избрал езика на лукавите.
Sepse prapësia jote t’i sugjeron fjalët dhe ti po zgjedh gjuhën e dinakëve.
6 Т воите уста те осъждат, а не аз; твоите устни свидетелстват против тебе.
Jo unë, por vetë goja jote të dënon, dhe vetë buzët e tua dëshmojnë kundër teje.
7 Т и ли си първороденият човек? Или създаден ли си преди хълмовете?
A je ti vallë i pari njeri që ka lindur apo je formuar përpara kodrave?
8 Ч ул ли си ти Божиите тайни намерения? Или си заключил в себе си мъдростта?
A e ke dëgjuar ti këshillën sekrete të Perëndisë apo vetëm ti zotëroke diturinë?
9 К акво знаеш ти, което ние не знаем? Какво разбираш ти, което няма в нас?
Çfarë di ti që ne nuk e dimë, ose çfarë kupton ti që nuk e kuptojmë edhe ne?
10 И ма и между нас и белокоси, и престарели, по-напреднали на възраст и от баща ти.
Midis nesh ka njerëz flokëbardhë dhe pleq më të thinjur se ati yt.
11 Б ожиите утешения и меките Му думи към тебе малко нещо ли са за тебе?
Të duken gjëra të vogla përdëllimet e Perëndisë dhe fjalët e ëmbla që të drejton ty?
12 К акво те блазни сърцето ти и на какво смигат очите ти,
Pse, pra, zemra jote të çon larg dhe pse sytë e tu vetëtijnë,
13 ч е обръщаш духа си против Бога и изпускаш такива думи от устата си?
duke e drejtuar zemërimin tënd kundër Perëndisë dhe duke nxjerrë nga goja jote fjalë të tilla?".
14 К акво е човек, за да е чист, и роденият от жена, за да е праведен?
"Ç’është njeriu që ta konsiderojë veten të pastër dhe i linduri nga një grua për të qenë i drejtë?
15 Е то, на святите Си ангели Той не се доверява и небесата не са чисти в очите Му;
Ja, Perëndia nuk u zë besë as shenjtorëve të tij dhe qiejt nuk janë të pastër në sytë e tij;
16 к олко повече е гнусен и непотребен човек, който пие неправда като вода!
aq më pak një qenie e neveritshme dhe e korruptuar, njeriu, që e pi paudhësinë sikur të ishte ujë!
17 А з ще ти кажа, послушай ме; и това, което съм видял, ще ти изявя
Dua të të flas, më dëgjo; do të të tregoj atë që kam parë,
18 ( което мъдрите не скриха, а възвестиха, както бяха чули от бащите си;
atë që të urtit tregojnë pa fshehur asgjë nga sa kanë dëgjuar prej etërve të tyre,
19 н а които беше дадена земята и само на тях, и чужденецът не мина между тях):
të cilëve vetëm iu dha ky vend dhe pa praninë e asnjë të huaji në radhët e tyre.
20 Н ечестивият се мъчи през всичките си дни; и преброени години са запазени за мъчителя.
I keqi heq dhembje tërë jetën e tij dhe vitet e caktuara për tiranin janë të numëruara.
21 У жасни гласове има в ушите му, че като е в спокойствие, ще го нападне изтребителят;
Zhurma të llahtarshme arrijnë në veshët e tij, dhe në kohën e bollëkut i sulet rrënuesi.
22 н е вярва, че ще се върне от тъмнината; и той е очакван от меча;
Nuk ka shpresë kthimi nga errësira, dhe shpata e pret.
23 с кита се да търси хляб, като казва: Къде е? Знае, че денят на тъмнината е готов до ръката му;
Endet e kërkon bukë, po ku mund ta gjejë? Ai e di se dita e territ është përgatitur në krah të tij.
24 с кръб и тъга го плашат - като цар, приготвен за бой, му надвиват,
Fatkeqësia dhe ankthi i shtien frikë, e sulmojnë si një mbret gati për betejë,
25 п онеже той вдигна ръката си против Бога и се възгордя против Всемогъщия;
sepse ka shtrirë dorën e tij kundër Perëndisë, ka sfiduar të Plotfuqishmin,
26 с пусна се към Него с корав врат, с дебелите изпъкналости на щитовете си.
duke u hedhur me kokëfortësi kundër tij me mburojat e tij të zbukuruara me tokëza.
27 П онеже покри лицето си с тлъстината си и затлъсти кръста си,
Ndonëse fytyra e tij është e mbuluar me dhjamë dhe ijet e tij janë fryrë nga shëndoshja e tepërt;
28 т ой се засели в разорени градове, в къщи необитаеми, готови да станат на купове.
ai banon në qytete të shkretuara, në shtëpi të pabanuara që do të katandisen në grumbuj gërmadhash.
29 Н яма да се обогати и имотът му няма да трае, нито ще се навеждат до земята произведенията им.
Ai nuk do të pasurohet dhe fati i tij nuk ka për të vazhduar, as edhe pasuria e tij nuk do të shtohet mbi tokë.
30 Н яма да се отърве от тъмнината; пламък ще изсуши младоците му; и от диханието на Божиите уста ще бъде завлечен.
Nuk do të arrijë të çlirohet nga terri, flaka do të thajë lastarët e tij, dhe do të çohet larg nga fryma e gojës së tij.
31 Н ека не се доверява на суетата самоизмамен; защото суета ще бъде заплатата му.
Të mos mbështetet te kotësia; duke gënjyer veten, sepse kotësia ka për të qenë shpërblimi i tij.
32 П реди времето си ще се изплати и клонът му няма да се раззеленее.
Do të kryhet para kohe, dhe degët e tij nuk do të gjelbërojnë më.
33 Щ е изрони неузрялото си грозде като лозата и ще хвърли цвета си като маслината.
Do të jetë si një hardhi nga e cila merret rrushi ende i papjekur, si ulliri nga i cili shkundet lulja.
34 З ащото дружината на нечестивите ще запустее; и огън ще изгори шатрите на подкупничеството.
Sepse familja e hipokritëve do të jetë shterpë dhe zjarri do të përpijë çadrat e njeriut të korruptuar.
35 З ачеват зло и раждат беззаконие, и сърцето им подготвя измама.
Ata sajojnë paudhësinë dhe shkaktojnë shkatërrimin; në gjirin e tyre bluhet mashtrimi.