1 С ключих завет с очите си; и как бих погледнал към девица?

"Unë kisha bërë një besëlidhje me sytë e mi; si mund ta fiksoja, pra, shikimin mbi një virgjëreshë?

2 З ащото какъв дял се определя от Бога отгоре и какво наследство - от Всемогъщия свише?

Cili është fati që më ka caktuar Perëndia nga atje lart dhe trashëgimia e të Plotfuqishmit nga vendet e larta?

3 Н е е ли разорение за нечестивия и погибел за тези, които вършат беззаконие?

A nuk është vallë fatkeqësia për njeriun e çoroditur dhe mjerimi për atë që kryen të keqen?

4 Н е вижда ли Той пътищата ми? И не брои ли всичките ми стъпки?

Nuk i shikon ai tërë rrugët e mia dhe nuk i numëron të gjitha hapat që bëj?

5 А ко съм ходил с лъжата и кракът ми е бързал към измама

Në rast se kam vepruar me falsitet, ose në rast se këmba ime është shpejtuar të ndjekë mashtrimin,

6 ( но нека ме претеглят в прави везни, за да познае Бог непорочността ми),

le të më peshojë me një peshore të saktë, dhe Perëndia do ta njohë ndershmërinë time.

7 а ко се е отклонил кракът ми от пътя и сърцето ми е последвало очите ми, и ако се е залепило петно на ръцете ми,

Në qoftë se hapat e mia kanë dalë nga rruga e drejtë, dhe në qoftë se zemra ime ka ndjekur sytë e mi, apo në se ndonjë njollë u është ngjitur duarve të mia,

8 т о нека сея аз, а друг да яде, и нека бъдат изкоренени произведенията ми.

le të mbjell unë dhe një tjetër të hajë, dhe pasardhësit e mi u çrrënjofshin.

9 А ко се е прелъстило сърцето ми от жена и съм причаквал при вратата на съседа си,

Në rast se zemra ime është mashtruar nga një grua dhe kam përgjuar në portën e të afërmit tim,

10 т о нека моята жена мели за друг и други да се навеждат над нея;

gruaja ime le të bluajë për një tjetër dhe të tjerë u përkulshin mbi të.

11 з ащото това би било гнусно дело и беззаконие, което да се накаже от съдиите;

Sepse kjo do të ishte një mbrapshti, një faj që duhet të dënohet nga gjyqtarët,

12 п онеже това е огън, който изгаря до погубване и би изкоренил всичките ми плодове.

një zjarr që konsumon deri në Abadon, dhe do të kishte shkatërruar deri në rrënjë gjithë të korrat e mia.

13 А ко съм презрял правото на слугата си или на слугинята си, когато имаха спор с мене,

Në rast se kam hedhur poshtë të drejtën e shërbëtorit tim dhe të shërbëtores sime, kur po grindeshin me mua,

14 т о какво бих сторил, когато се надигне Бог? И какво бих Му отговорил, когато ме посети?

çfarë do të bëja kur Perëndia të ngrihej kundër meje, dhe si do t’i përgjigjesha kur të më kërkonte llogari?

15 О нзи, Който е създал мене в утробата, не образува ли и него? И не Същият ли ни създаде в утробата?

Ai që më ka bërë mua në barkun e nënës, a nuk e ka bërë edhe atë? A nuk ka qenë po ai Perëndi që na ka krijuar në bark?

16 А ко съм въздържал сиромасите от това, което желаеха, или съм направил да помрачнеят очите на вдовицата,

Në rast se u kam refuzuar të varfërve atë që dëshironin dhe bëra të veniten sytë e gruas së ve,

17 и ли съм изял сам залъка си, без да е яло сирачето от него

në rast se e hëngra vetëm copën e bukës pa i dhënë një pjesë jetimit,

18 ( напротив, от младостта ми то порасна при мене като при баща и от утробата на майка си съм наставлявал вдовицата),

(por që në rininë time unë e rrita si një baba, dhe që në bark të nënës sime e kam ndihmuar gruan e ve)

19 а ко съм гледал някого да гине от нямане на дрехи или сиромах, че няма завивка,

në rast se kam parë dikë të vdesë për mungesë rrobash ose një të varfër që nuk kishte me se të mbulohej,

20 и не са ме благославяли чреслата му, като се е стоплял с вълната от овцете ми;

në rast se ijet e tij nuk më kanë bekuar, dhe nuk është ngrohur me leshin e qengjave të mi,

21 а ко съм повдигнал ръка против сирачето, като виждах, че имам помощ в портата;

në qoftë se kam ngritur dorën kundër jetimit, sepse e dija që do të ndihmohesha tek porta,

22 т о да падне мишцата ми от рамото и ръката ми да се пречупи от лакътя;

supi im u ndaftë nga shpatulla, krahu im u theftë në bërryl!

23 з ащото погибел от Бога беше ужас за мен и пред Неговото величие не можех да сторя нищо.

Sepse fatkeqësia që vjen nga Perëndia më kall drithma, dhe për shkak të madhështisë së tij nuk mund të bëj asgjë.

24 А ко съм възлагал надеждата си на злато или съм казал на чистото злато: Ти си мое упование;

Në qoftë se kam pasur besim tek ari, dhe arit të kulluar i kam thënë: Ti je shpresa ime,,"

25 а ко съм се веселил, защото богатството ми беше голямо и защото ръката ми беше намерила изобилие;

në rast se jam gëzuar sepse pasuritë e mia ishin të mëdha, dhe sepse dora ime ka grumbulluar shumë pasuri,

26 а ко, като съм гледал слънцето, когато изгряваше, или луната, когато ходеше в светлината си,

në qoftë se kam shikuar diellin kur shkëlqen ose hënën që shkonte përpara duke ndritur, dhe zemra ime u mashtrua tinëz dhe goja ime puthi dorën time;

27 с е е увлякло тайно сърцето ми и устата ми са целували ръката ми;

edhe ky do të ishte një faj që duhet të dënohet nga gjyqtarët, sepse do të kisha mohuar Perëndinë që rri aty lart.

28 и това би било беззаконие, което да се накаже от съдиите, защото бих се отрекъл от Вишния Бог.

Në rast se jam gëzuar për fatkeqësinë e armikut tim dhe u ngrita, sepse e kishte goditur fakeqësia

29 А ко съм злорадствал в загиването на мразещия ме или ми е ставало драго, когато го е сполетявало зло

(por unë nuk e lejova gojën time të mëkatonte, duke i uruar të vdesë me një mallkim);

30 ( даже не съм допуснал устата ми да съгреши, за да искам живота му с проклятие);

në qoftë se njerëzit e çadrës sime nuk kanë thënë: "Kush mund të gjejë një që nuk është ngopur me mishin e tij?".

31 а ко хората от шатъра ми не са казали: Кой може да покаже някого, който не е бил наситен от него с месо?

(përveç kësaj asnjë i huaj nuk e kalonte natën jashtë, sepse i hapja portat e mia udhëtarit);

32 ( чужденецът не нощуваше вън; отварях вратата си на пътника);

në rast se i kam mbuluar mëkatet e mia si Adami, duke e fshehur fajin tim në gji,

33 а ко съм прикривал престъпленията си, както Адам, като съм скривал беззаконието си в пазвата си,

sepse kisha frikë nga turma e madhe dhe përbuzja e familjeve më tmerronte, kështu që rrija i heshtur pa dalë nga shtëpia.

34 п онеже се боях от голямото множество и презрението на семействата ме ужасяваше, така че млъквах и не излизах от вратата

Ah, sikur të kisha një që të më dëgjonte! Ja firma ime! I Plotfuqishmi të më përgjigjet! Kundërshtari im të shkruajë një dokument,

35 ( О, да имаше някой да ме слуша! - Ето, виж тук подписа ми; Всемогъщият нека ми отговори! - И да имах акта, който противникът ми е написал!

dhe unë do ta mbaja me siguri mbi shpatullat e mia, dhe do ta mbaja si një diademë

36 Е то, на рамо щях да го нося, за венец щях да го привържа на себе си!

do t’i jepja llogari për të gjitha hapat e mia, duke iu paraqitur si një princ.

37 Щ ях да му дам отчет за стъпките си; като княз щях да се приближа към него.);

Në qoftë se toka ime bërtet kundër meje dhe brazdat e saj qajnë bashkë me të,

38 а ко нивата ми вика против мен и браздите ѝ плачат заедно;

në rast se kam ngrënë frytin e saj pa paguar, në rast se u kam nxjerrë frymën e fundit zotërve të saj,

39 а ко съм изял плода ѝ, без да платя, или съм изгасил живота на стопаните ѝ;

në vend të grurit u rritshin ferra dhe barëra të këqija në vend të elbit".

40 т огава да израстат тръни вместо жито и вместо ечемик - плевели. Свършиха се думите на Йов.

Këtu mbarojnë fjalët e Jobit.