1 T oda mulher sábia edifica a sua casa; a insensata, porém, derruba-a com as suas mãos.

Gruaja e urtë ndërton shtëpinë e saj, por budallaqja e shkatërron me duart e veta.

2 Q uem anda na sua retidão teme ao Senhor; mas aquele que é perverso nos seus caminhos despreza-o.

Kush ecën në drejtësinë e tij ka frikë nga Zoti, por ai që çoroditet në rrugët e tij e përçmon atë.

3 N a boca do tolo está a vara da soberba, mas os lábios do sábio preservá-lo-ão.

Në gojën e budallait gjejmë farën e kryelartësisë, por të urtët e ruajnë gojën e tyre.

4 O nde não há bois, a manjedoura está vazia; mas pela força do boi há abundância de colheitas.

Aty ku nuk ka qe grazhdi është bosh, por bollëku i korrjes qëndron në forcën e kaut.

5 A testemunha verdadeira não mentirá; a testemunha falsa, porém, se desboca em mentiras.

Dëshmitari i ndershëm nuk gënjen, por dëshmitari i rremë thotë gënjeshtra.

6 O escarnecedor busca sabedoria, e não a encontra; mas para o prudente o conhecimento é fácil.

Tallësi kërkon diturinë dhe nuk e gjen, por dija është një gjë e lehtë për atë që ka mend.

7 V ai-te da presença do homem insensato, pois nele não acharás palavras de ciência.

Largohu nga njeriu budalla sepse nuk do të gjesh dituri mbi buzët e tij.

8 A sabedoria do prudente é entender o seu caminho; porém a estultícia dos tolos é enganar.

Dituria e njeriut të matur qëndron në të dalluarit e rrugës së tij, por marrëzia e budallenjve është mashtrim.

9 A culpa zomba dos insensatos; mas os retos têm o favor de Deus.

Budallenjtë qeshin me mëkatin, por midis njerëzve të drejtë është falja.

10 O coração conhece a sua própria amargura; e o estranho não participa da sua alegria.

Zemra njeh trishtimin e vet, por një i huaj nuk mund të marrë pjesë në gëzimin e saj.

11 A casa dos ímpios se desfará; porém a tenda dos retos florescerá.

Shtëpia e të pabesëve do të shkatërrohet, por çadra e njerëzve të drejtë do të lulëzojë.

12 H á um caminho que ao homem parece direito, mas o fim dele conduz ã morte.

Éshtë një rrugë që njeriut i duket e drejtë, por në fund ajo të nxjerr në rrugët e vdekjes.

13 A té no riso terá dor o coração; e o fim da alegria é tristeza.

Edhe kur qesh, zemra mund të jetë e pikëlluar, dhe vetë gëzimi mund të përfundojë në vuajtje.

14 D os seus próprios caminhos se fartará o infiel de coração, como também o homem bom se contentará dos seus.

Zemërpërdali do të ngopet me rrugët e tij, dhe njeriu i mirë do të ngopet me frytet e tij.

15 O simples dá crédito a tudo; mas o prudente atenta para os seus passos.

Budallai i beson çdo fjale, por njeriu i matur tregon kujdes të veçantë për hapat e tij.

16 O sábio teme e desvia-se do mal, mas o tolo é arrogante e dá-se por seguro.

Njeriu i urtë i trëmbet së keqes dhe largohet prej saj, por budallai zemërohet dhe është fodull.

17 Q uem facilmente se ira fará doidices; mas o homem discreto é paciente;

Ai që zemërohet me lehtësi kryen marrëzi dhe njeriu që ka qëllime të këqija është i urryer.

18 O s simples herdam a estultícia; mas os prudentes se coroam de conhecimento.

Teveqelit e trashëgojnë budallallëkun, por njerëzit e matur kurorëzohen me dije.

19 O s maus inclinam-se perante os bons; e os ímpios diante das portas dos justos.

Njerëzit e këqij do të përkulen përpara njerëzve të mirë dhe të pabesët në portat e të drejtëve.

20 O pobre é odiado até pelo seu vizinho; mas os amigos dos ricos são muitos.

Të varfërin e urren vetë miku i tij, por i pasuri ka shumë miklues.

21 O que despreza ao seu vizinho peca; mas feliz é aquele que se compadece dos pobres.

Kush përçmon të afërmin e vet, mëkaton, por ai që ka mëshirë për të varfërit është i lumtur.

22 P orventura não erram os que maquinam o mal? mas há beneficência e fidelidade para os que planejam o bem.

A nuk devijojnë, vallë nga rruga e drejtë ata që kurdisin të keqen? Por ata që mendojnë të mirën kanë për të gjetur mirësi dhe të vërtetën.

23 E m todo trabalho há proveito; meras palavras, porém, só encaminham para a penúria.

Në çdo mundim ka një fitim, por fjalët e kota çojnë vetëm në varfëri.

24 A coroa dos sábios é a sua riqueza; porém a estultícia dos tolos não passa de estultícia.

Kurora e njerëzve të urtë është pasuria e tyre, por marrëzia e budallenjve është marrëzi.

25 A testemunha verdadeira livra as almas; mas o que fala mentiras é traidor.

Një dëshmitar që thotë të vërtetën shpëton jetën e njerëzve, por një dëshmitar i rremë thotë gënjeshtra.

26 N o temor do Senhor há firme confiança; e os seus filhos terão um lugar de refúgio.

Në frikën e Zotit gjendet një siguri e madhe, dhe bijtë e tij do të kenë një vend strehimi.

27 O temor do Senhor é uma fonte de vida, para o homem se desviar dos laços da morte.

Frika e Zotit është një burim jete, që i shmang leqet e vdekjes.

28 N a multidão do povo está a glória do rei; mas na falta de povo está a ruína do príncipe.

Lavdia e mbretit qëndron në turmën e popullit, por shkatërrimi i princit qëndron në mungesën e njerëzve.

29 Q uem é tardio em irar-se é grande em entendimento; mas o que é de ânimo precipitado exalta a loucura.

Kush është i ngadalshëm në zemërim është shumë i matur, por ai që rrëmbehet me lehtësi vë në dukje marrëzinë e tij.

30 O coração tranqüilo é a vida da carne; a inveja, porém, é a podridão dos ossos.

Një zemër e shëndoshë është jetë për trupin, por lakmia është krimbi brejtës i kockave.

31 O que oprime ao pobre insulta ao seu Criador; mas honra-o aquele que se compadece do necessitado.

Kush shtyp të varfërin fyen rëndë atë që e ka bërë, por ai që ka mëshirë për nevojtarin e nderon atë.

32 O ímpio é derrubado pela sua malícia; mas o justo até na sua morte acha refúgio.

I pabesi përmbyset nga vetë ligësia e tij, por i drejti ka shpresë në vetë vdekjen e tij.

33 N o coração do prudente repousa a sabedoria; mas no coração dos tolos não é conhecida.

Dituria prehet në zemrën e atij që ka mend, por ajo që është në zemrën e budallenjve merret vesh.

34 A justiça exalta as nações; mas o pecado é o opróbrio dos povos.

Drejtësia e larton një komb, por mëkati është turpi i popujve.

35 O favor do rei é concedido ao servo que procede sabiamente; mas sobre o que procede indignamente cairá o seu furor.

Dashamirësia e mbretit është për shërbëtorin që vepron me urtësi, por zemërimi i tij është kundër atij që sillet me paturpësi.