1 E is que os meus olhos viram tudo isto, e os meus ouvidos o ouviram e entenderam.

"Ja, tërë këtë syri im e pa dhe veshi im e dëgjoi dhe e kuptoi.

2 O que vós sabeis também eu o sei; não vos sou inferior.

Atë që ju dini e di edhe unë; nuk vij pas jush.

3 M as eu falarei ao Todo-Poderoso, e quero defender-me perante Deus.

Por do të dëshiroja të flas me të Plotfuqishmin, do të më pëlqente të diskutoja me Perëndinë;

4 V ós, porém, sois forjadores de mentiras, e vós todos, médicos que não valem nada.

sepse ju jeni trillues gënjeshtrash, jeni të gjithë mjekë pa asnjë vlerë.

5 O xalá vos calásseis de todo, pois assim passaríeis por sábios.

Oh, sikur të heshtnit fare, kjo do të ishte dituria juaj.

6 O uvi agora a minha defesa, e escutai os argumentos dos meus lábios.

Dëgjoni tani mbrojtjen time dhe vini re deklaratat e buzëve të mia.

7 F alareis falsamente por Deus, e por ele proferireis mentiras?

A doni vallë të flisni në mënyrë të mbrapshtë në mbrotje të Perëndisë dhe të flisni në favor të tij me mashtrime?

8 F areis aceitação da sua pessoa? Contendereis a favor de Deus?

A doni të përdorni anësi me të ose të mbroni një kauzë të Perëndisë?

9 S er-vos-ia bom, se ele vos esquadrinhasse? Ou zombareis dele, como quem zomba de um homem?

Do të ishte më mirë për ju që ai t’ju hetonte, apo talleni me të ashtu si talleni me një njeri?

10 C ertamente vos repreenderá, se em oculto vos deixardes levar de respeitos humanos.

Me siguri ai do t’ju qortojë, në rast se fshehurazi veproni me anësi.

11 N ão vos amedrontará a sua majestade? E não cairá sobre vós o seu terror?

Madhëria e tij vallë a nuk do t’ju kallë frikë dhe tmerri i tij a nuk do të bjerë mbi ju?

12 A s vossas máximas são provérbios de cinza; as vossas defesas são torres de barro.

Thëniet tuaja moralizuese janë proverba prej hiri, argumentet tuaja më të mira nuk janë veçse argumente prej argjila.

13 C alai-vos perante mim, para que eu fale, e venha sobre mim o que vier.

Heshtni dhe më lini mua të flas, pastaj le të më ndodhë çfarë të dojë.

14 T omarei a minha carne entre os meus dentes, e porei a minha vida na minha mão.

Pse duhet ta mbaj mishin tim me dhëmbët dhe ta vë jetën time në duart e mia?

15 E is que ele me matará; não tenho esperança; contudo defenderei os meus caminhos diante dele.

Ja, ai do të më vrasë, nuk kam më shpresë; sidoqoftë, do ta mbroj para tij qëndrimin tim.

16 T ambém isso será a minha salvação, pois o ímpio não virá perante ele.

Ai do të jetë edhe shpëtimi im, sepse një i pabesë nuk do të guxonte të paraqitej para tij.

17 O uvi atentamente as minhas palavras, e chegue aos vossos ouvidos a minha declaração.

Dëgjoni me vëmendje fjalimin tim dhe deklaratat e mia me veshët tuaj.

18 E is que já pus em ordem a minha causa, e sei que serei achado justo:

Ja, unë e kam përgatitur kauzën time; e di që do të njihem si i drejtë.

19 Q uem é o que contenderá comigo? Pois então me calaria e renderia o espírito.

Kush kërkon, pra, të hahet me mua? Sepse atëherë do të heshtja dhe do të vdisja.

20 C oncede-me somente duas coisas; então não me esconderei do teu rosto:

Vetëm mos bëj dy gjëra me mua, dhe nuk do t’i fshihem pranisë sate;

21 d esvia a tua mão rara longe de mim, e não me amedronte o teu terror.

largoje dorën nga unë dhe tmerri yt të mos më kallë më frikë.

22 E ntão chama tu, e eu responderei; ou eu falarei, e me responde tu.

Pastaj mund edhe të më thërrasësh edhe unë do të përgjigjem, ose do të flas unë, dhe ti do të përgjigjesh.

23 Q uantas iniqüidades e pecados tenho eu? Faze-me saber a minha transgressão e o meu pecado.

Sa janë fajet e mia dhe mëkatet e mia? Më bëj të ditur shkeljet e mia dhe mëkatin tim!

24 P or que escondes o teu rosto, e me tens por teu inimigo?

Pse më fsheh fytyrën tënde dhe më konsideron si armikun tënd?

25 A cossarás uma folha arrebatada pelo vento? E perseguirás o restolho seco?

Mos do vallë të trembësh një gjethe të shtyrë sa andej dhe këndej dhe të ndjekësh ca kashtë të thatë?

26 P ois escreves contra mim coisas amargas, e me fazes herdar os erros da minha mocidade;

Pse shkruan kundër meje gjëra të hidhura dhe bën që të rëndojë mbi mua trashëgimia e fajeve të rinisë sime?

27 t ambém pões no tronco os meus pés, e observas todos os meus caminhos, e marcas um termo ao redor dos meus pés,

Ti i vë këmbët e mia në pranga dhe kqyr me kujdes rrugët e mia; ti vendos një cak për tabanin e këmbëve të mia,

28 a pesar de eu ser como uma coisa podre que se consome, e como um vestido, ao qual rói a traça.

Ndërkaq trupi im po shpërbëhet si një send i kalbur, si një rrobë që e ka grirë mola".