1 P astaj Zoti i foli Moisiut, duke i thënë:

And the Lord said to Moses,

2 " U thuaj bijve të Izraelit të kthehen prapa dhe të vendosin kampin e tyre përballë Pi-Hahirothit, midis Migdolit dhe detit, përballë Baal-Tsefonit; vendosni kampin tuaj përpara këtij vendi pranë detit.

Tell the Israelites to turn back and encamp before Pi-hahiroth, between Migdol and the Sea, before Baal-zephon. You shall encamp opposite it by the sea.

3 A tëherë Faraoni do të thotë për bijtë e Izraelit: "Ata po enden si të humbur në vend; shkretëtira i mban të mbyllur".

For Pharaoh will say of the Israelites, They are entangled in the land; the wilderness has shut them in.

4 D he unë do ta ngurtësoj zemrën e Faraonit, dhe ai do t’i ndjekë ata; por unë do të siguroj lavdi nga Faraoni dhe nga gjithë ushtria e tij, dhe Egjiptasit do të mësojnë që unë jam Zoti". Dhe ata ashtu vepruan.

I will harden (make stubborn, strong) Pharaoh’s heart, that he will pursue them, and I will gain honor and glory over Pharaoh and all his host, and the Egyptians shall know that I am the Lord. And they did so.

5 P astaj iu njoftua mbretit të Egjiptit që populli kishte ikur; dhe zemra e Faraonit dhe e shërbëtorëve të tij ndryshoi kundrejt popullit, dhe ata thanë: "Ç’bëmë që e lamë Izraelin të ikë nga shërbimi ynë?".

It was told the king of Egypt that the people had fled; and the heart of Pharaoh and of his servants was changed toward the people, and they said, What is this we have done? We have let Israel go from serving us!

6 K ështu Faraoni bëri që të përgatitej qerrja e tij dhe mori me vete popullin e tij.

And he made ready his chariots and took his army,

7 M ori dhe gjashtëqind qerre të zgjedhura dhe tërë qerret e Egjiptit, me luftëtarë në secilin prej tyre.

And took 600 chosen chariots and all the other chariots of Egypt, with officers over all of them.

8 D he Zoti e ngurtësoi zemrën e Faraonit, mbretit të Egjiptit, dhe ai i ndoqi bijtë e Izraelit, që dilnin plot trimëri.

The Lord made hard and strong the heart of Pharaoh king of Egypt, and he pursued the Israelites, for left proudly and defiantly.

9 E gjiptasit i ndoqën; dhe tërë kuajt, qerret e Faraonit, kalorësit e tij dhe ushtria e tij i arritën kur kishin fushuar pranë detit, në afërsi të Pi-Hahirothit, përballë Baal-Tsefonit.

The Egyptians pursued them, all the horses and chariots of Pharaoh and his horsemen and his army, and overtook them encamped at the Sea by Pi-hahiroth, in front of Baal-zephon.

10 N dërsa Faraoni po afrohej, bijtë e Izraelit ngritën sytë; dhe ja, Egjiptasit marshonin prapa tyre, prandaj patën shumë frikë; dhe bijtë e Izraelit i klithën Zotit,

When Pharaoh drew near, the Israelites looked up, and behold, the Egyptians were marching after them; and the Israelites were exceedingly frightened and cried out to the Lord.

11 d he i thanë Moisiut: "Pse, nuk kishte varre në Egjipt, që na solle të vdesim në shkretëtirë? Pse e bëre këtë gjë me ne, duke na nxjerrë nga Egjipti?

And they said to Moses, Is it because there are no graves in Egypt that you have taken us away to die in the wilderness? Why have you treated us this way and brought us out of Egypt?

12 A nuk ishte vallë kjo për të cilën të flisnim në Egjipt, duke të thënë: Na lër rehat, kështu do të mund t’u shërbejmë Egjiptasvee"? Sepse për ne do të qe më mirë t’u shërbenim Egjiptasve se sa të vdesim në shkretëtirë".

Did we not tell you in Egypt, Let us alone; let us serve the Egyptians? For it would have been better for us to serve the Egyptians than to die in the wilderness.

13 P or Moisiu i tha popullit: "Mos kini frikë, qëndroni dhe çlirimi do të vijë nga Zoti, i cili do ta bëjë sot për ju; sepse Egjiptasit që shihni sot, nuk do t’i shihni më kurrë.

Moses told the people, Fear not; stand still (firm, confident, undismayed) and see the salvation of the Lord which He will work for you today. For the Egyptians you have seen today you shall never see again.

14 Z oti do të luftojë për ju, dhe ju do të rrini të qetë".

The Lord will fight for you, and you shall hold your peace and remain at rest.

15 P astaj Zoti i tha Moisiut: "Pse më bërtet mua? U thuaj bijve të Izraelit të shkojnë përpara.

The Lord said to Moses, Why do you cry to Me? Tell the people of Israel to go forward!

16 D he ti ço lart bastunin tënd, shtrije dorën mbi det dhe ndaje atë, në mënyrë që bijtë e Izraelit të mund të kalojnë në mes të detit në të thatë.

Lift up your rod and stretch out your hand over the sea and divide it, and the Israelites shall go on dry ground through the midst of the sea.

17 S a për mua, unë do ta ngurtësoj zemrën e Egjiptasve, dhe këta do t’i ndjekin ata. Kështu unë do të fitoj lavdi nga Faraoni, nga tërë ushtria e tij, nga qerret dhe kalorësit e tij.

And I, behold, I will harden (make stubborn and strong) the hearts of the Egyptians, and they shall go after them; and I will gain honor over Pharaoh and all his host, his chariots, and horsemen.

18 D he Egjiptasit do të dinë që unë jam Zoti, kur unë do të fitoj lavdi nga Faraoni, nga qerret e tij dhe nga kalorësit e tij".

The Egyptians shall know and realize that I am the Lord when I have gained honor and glory over Pharaoh, his chariots, and his horsemen.

19 A tëherë Engjëlli i Perëndisë, që ecte përpara kampit të Izraelit, u zhvendos dhe shkoi e u vu prapa tyre; edhe kolona e reve lëvizi nga përpara dhe shkoi e u vu prapa tyre.

And the Angel of God Who went before the host of Israel moved and went behind them; and the pillar of the cloud went from before them and stood behind them,

20 D he kështu vajti e u vendos midis fushimit të Egjiptit dhe fushimit të Izraelit; dhe reja prodhonte errësirë për njërën palë, ndërsa u jepte dritë të tjerëve natën. Kështu tërë natën kurrkush nuk iu afrua tjetrit.

Coming between the host of Egypt and the host of Israel. It was a cloud and darkness to the Egyptians, but it gave light by night to the Israelites; and the one host did not come near the other all night.

21 A tëherë Moisiu shtriu dorën e tij mbi detin; dhe Zoti bëri që të tërhiqet deti nga një erë e fortë nga lindja që fryu tërë atë natë dhe e shndërroi detin në tokë të thatë; dhe ujërat u ndanë.

Then Moses stretched out his hand over the sea, and the Lord caused the sea to go back by a strong east wind all that night and made the sea dry land; and the waters were divided.

22 K ështu bijtë e Izraelit hynë në mes të detit në të thatë; dhe ujërat formonin si një mur në të djathtë dhe të majtë të tyre.

And the Israelites went into the midst of the sea on dry ground, the waters being a wall to them on their right hand and on their left.

23 D he Egjiptasit i ndoqën; dhe tërë kuajt e Faraonit, qerret e tij dhe kalorësit e tij hynë pas tyre në mes të detit.

The Egyptians pursued and went in after them into the midst of the sea, even all Pharaoh’s horses, his chariots, and his horsemen.

24 A ty nga agimi i mëngjesit ndodhi që Zoti i hodhi sytë në kampin e Egjiptasve nga kolona e zjarrit dhe nga reja, dhe i dha dërmën.

And in the morning watch the Lord through the pillar of fire and cloud looked down on the host of the Egyptians and discomfited,

25 A i bëri të shkëputen rotat e qerreve të tyre dhe e bëri të vështirë përparimin e tyre. Kështu Egjiptasit thanë: "T’ia mbathim para Izraelit, sepse Zoti lufton bashkë me ta kundër Egjiptasve".

And bound (clogged, took off) their chariot wheels, making them drive heavily; and the Egyptians said, Let us flee from the face of Israel, for the Lord fights for them against the Egyptians!

26 P astaj Zoti i tha Moisiut: "Shtrije dorën tënde mbi detin, me qëllim që ujërat e tij të kthehen mbi Egjiptasit, mbi qerret dhe kalorësit e tyre".

Then the Lord said to Moses, Stretch out your hand over the sea, that the waters may come again upon the Egyptians, upon their chariots and horsemen.

27 A tëherë Moisiu shtriu dorën e tij mbi detin; kështu në të gdhirë, deti u kthye në vendin e tij të zakonshëm; Egjiptasit ikën para tij; dhe Zoti i përlau Egjiptasit në mes të detit.

So Moses stretched forth his hand over the sea, and the sea returned to its strength and normal flow when the morning appeared; and the Egyptians fled into it; and the Lord overthrew the Egyptians and shook them off into the midst of the sea.

28 U jërat u kthyen dhe mbuluan qerret, kalorësit dhe tërë ushtrinë e Faraonit që kishin hyrë në det për të ndjekur Izraelitët; dhe nuk shpëtoi asnjë prej tyre.

The waters returned and covered the chariots, the horsemen, and all the host of Pharaoh that pursued them; not even one of them remained.

29 P or bijtë e Izraelit vazhduan të ecnin në tokë të thatë në mes të detit, dhe ujërat qenë për ta si një mur, në të djathtë të tyre dhe në të majtë të tyre.

But the Israelites walked on dry ground in the midst of the sea, the waters being a wall to them on their right hand and on their left.

30 K ështu, atë ditë, Zoti e shpëtoi Izraelin nga dora e Egjiptasve, dhe Izraeli pa mbi bregun e detit Egjiptasit e vdekur.

Thus the Lord saved Israel that day from the hand of the Egyptians, and Israel saw the Egyptians dead upon the seashore.

31 I zraeli pa fuqinë e madhe që Zoti kishte treguar kundër Egjiptasve, dhe populli pati frikë nga Zoti dhe besoi te Zoti dhe te Moisiu shërbëtor i tij.

And Israel saw that great work which the Lord did against the Egyptians, and the people feared the Lord and trusted in (relied on, remained steadfast to) the Lord and to His servant Moses.