1 U në do të të kremtoj, o Zot, me gjithë zemër, do të tregoj tërë mrekullitë e tua.

Al direttore del coro. Su «Muori per il figlio ». Salmo di Davide. Io celebrerò il Signore con tutto il mio cuore, narrerò tutte le tue meraviglie.

2 U në do të gëzohem dhe do të kënaqem me ty; do t’i këndoj lëvdime në emrin tënd, o Shumë i Larti.

Mi rallegrerò ed esulterò in te, salmeggerò al tuo nome, o Altissimo,

3 S epse armiqtë e mi tërhiqen, bien dhe vdesin para teje.

poiché i miei nemici voltan le spalle, cadono e periscono davanti a te.

4 T i në fakt ke përkrahur ndershmërinë time dhe çështjen time; je ulur mbi fronin si një gjyqtar i drejtë.

Tu infatti hai sostenuto il mio diritto e la mia causa; ti sei assiso sul trono come giusto giudice.

5 K e qortuar kombet, ke shkatërruar të pabesin, ke fshirë emrat e tyre për gjithnjë.

Tu hai rimproverato le nazioni, hai fatto perire l’empio, hai cancellato il loro nome per sempre.

6 A rmiku është zhdukur, i kapur nga një pikëllim i përjetshëm! Dhe qyteteve që ti ke shkatërruar i është zhdukur edhe kujtimi.

È finita per il nemico! Son rovine perenni! Delle città che hai distrutte si è perso perfino il ricordo.

7 P or Zoti mbetet përjetë; ai ka vendosur fronin e tij për të gjykuar.

Il Signore siede come re in eterno; egli ha preparato il suo trono per il giudizio.

8 A i do ta gjykojë botën me drejtësi, do t’i gjykojë popujt me paanësi.

Giudicherà il mondo con giustizia, giudicherà i popoli con rettitudine.

9 Z oti do të jetë strehim i papushtueshëm për të shtypurin, një strehim i papushtueshëm në kohë ngushtice.

Il Signore sarà un rifugio sicuro per l’oppresso, un rifugio sicuro in tempo d’angoscia;

10 D he ata që e njohin emrin tënd do të kenë besim te ti, sepse ti, o Zot, nuk i braktis ata që të kërkojnë.

quelli che conoscono il tuo nome confideranno in te, perché, o Signore, tu non abbandoni quelli che ti cercano.

11 K ëndojini lavde Zotit që banon në Sion; u njoftoni popujve veprat e tij.

Salmeggiate al Signore che abita in Sion, raccontate tra i popoli le sue opere.

12 S epse ai që kërkon arësyen e gjakut i mban mënd ata; ai nuk e harron britmën e të pikëlluarve.

Perché colui che domanda ragione del sangue si ricorda dei miseri e non ne dimentica il grido.

13 K i mëshirë për mua, o Zot, ti që më ke rilartuar nga portat e vdekjes, shiko pikëllimin që më shkaktojnë ata që më urrejnë,

Abbi pietà di me, o Signore! Vedi come mi affliggono quelli che mi odiano, o tu che mi fai risalire dalle porte della morte,

14 m e qëllim që unë të kem mundësi të tregoj të gjitha lavdet e tua dhe në portat e bijës së Sionit të mund të kremtoj për çlirimin tënd.

affinché io racconti le tue lodi. Alle porte della figlia di Sion festeggerò per la tua salvezza.

15 K ombet janë zhytur në gropën që kishin hapur; këmba e tyre është kapur në rrjetën që kishin fshehur.

Le nazioni sono sprofondate nella fossa che avevano fatta; il loro piede è stato preso nella rete che avevano tesa.

16 Z oti u bë i njohur me anë të gjykimit që ka dhënë; i pabesi u kap në lakun e veprës së duarve të tij. (Interlud. Sela)

Il Signore s’è fatto conoscere, ha fatto giustizia; l’empio è caduto nella trappola tesa con le proprie mani.

17 T ë pabesët do të zbresin në Sheol; po, të gjitha kombet që harrojnë Perëndinë.

Gli empi se ne andranno al soggiorno dei morti, sì, tutte le nazioni che dimenticano Dio.

18 S epse nevojtari nuk do të harrohet përjetë; shpresa e të shtypurve nuk do të zhduket përjetë.

Certamente il povero non sarà dimenticato per sempre, né la speranza dei miseri resterà delusa in eterno.

19 Ç ohu, o Zot, mos lejo që vdekatari të ketë epërsi; kombet të gjykohen para teje.

Ergiti, o Signore! Non lasciare che prevalga il mortale; siano giudicate le nazioni in tua presenza.

20 O Zot, kallu frikën; bëj që kombet të pranojnë se janë vetëm vdekatarë. (Sela)

O Signore, infondi spavento in loro; i popoli riconoscano che sono mortali.