1 A tëherë Jobi hapi gojën dhe mallkoi ditën e lindjes së tij.

După aceea, Iov a deschis gura şi a blestemat ziua în care s'a născut.

2 K ështu Jobi mori fjalën dhe tha:

A luat cuvîntul şi a zis:

3 " Humbtë dita në të cilën linda dhe nata që tha: "U ngjiz një mashkull!".

Blestemată să fie ziua în care m'am născut,

4 A jo ditë u bëftë terr, mos u kujdesoftë për të Perëndia nga lart, dhe mos shkëlqeftë mbi të drita!

Prefacă-se în întunerec ziua aceea, să nu se îngrijească Dumnezeu de ea din cer, şi să nu mai strălucească lumina peste ea!

5 E marrshin përsëri terri dhe hija e vdekjes, qëndroftë mbi të një re, furtuna e ditës e tmerroftë!

S'o cuprindă întunerecul şi umbra morţii, nori groşi să vină peste ea, şi neguri de peste zi s'o înspăimînte!

6 A të natë e marrtë terri, mos hyftë në ditët e vitit, mos hyftë në llogaritjen e muajve!

Noaptea aceea! S'o acopere întunerecul, să piară din an, să nu mai fie numărată între luni!

7 P o, ajo natë qoftë natë shterpe, mos depërtoftë në të asnjë britmë gëzimi.

Da, stearpă să fie noaptea aceea, ducă-se veselia din ea!

8 E mallkofshin ata që mallkojnë ditën, ata që janë gati të zgjojnë Leviathanin.

Blestemată să fie de ceice blastămă zilele, de ceice ştiu să întărîte Leviatanul;

9 U errësofshin yjet e muzgut të tij, le të presë dritën; por mos e pastë fare dhe mos paftë ditën që agon,

să se întunece stelele din amurgul ei, în zădar să aştepte lumina, şi să nu mai vadă genele zorilor zilei!

10 s epse nuk e mbylli portën e barkut të nënës sime dhe nuk ua fshehu dhembjen syve të mi.

Căci n'a închis pîntecele care m'a zămislit, nici n'a ascuns suferinţa dinaintea ochilor mei.

11 P se nuk vdiqa në barkun e nënës sime? Pse nuk vdiqa sapo dola nga barku i saj?

Dece n'am murit în pîntecele mamei mele? Dece nu mi-am dat sufletul la ieşirea din pîntecele ei?

12 P se vallë më kanë pritur gjunjët, dhe sisët për të pirë?

Dece am găsit genunchi cari să mă primească? Şi ţîţe cari să-mi dea lapte?

13 P o, tani do të dergjesha i qetë, do të flija dhe do të pushoja,

Acum aş fi culcat, aş fi liniştit, aş dormi şi m'aş odihni

14 b ashkë me mbretërit dhe me këshilltarët e dheut, që kanë ndërtuar për vete rrënoja të shkretuara,

cu împăraţii şi cei mari de pe pămînt, cari şi-au zidit falnice morminte,

15 o se bashkë me princat që kishin ar ose që mbushën me argjend pallatet e tyre.

cu domnitorii cari aveau aur, şi şi-au umplut casele cu argint.

16 O se pse nuk qeshë si një dështim i fshehur, si fëmijët që nuk e kanë parë kurrë dritën?

Sau n'aş mai fi în viaţă, aş fi ca o stîrpitură îngropată, ca nişte copii cari n'au văzut lumina!

17 A tje poshtë të këqinjtë nuk brengosen më, atje poshtë çlodhen të lodhurit.

Acolo nu te mai necăjesc cei răi, acolo se odihnesc cei sleiţi de puteri.

18 A tje poshtë të burgosurit janë të qetë bashkë, dhe nuk e dëgjojnë më zërin e xhelatit.

Acolo cei puşi în lanţuri sînt lăsaţi toţi în pace, nu mai aud glasul asupritorului;

19 A tje poshtë ka të vegjël dhe të mëdhenj, dhe skllavi është i lirë nga pronari i tij.

cel mai mic şi cel mare sînt tot una acolo, şi robul scapă de stăpînul său.

20 P se t’i japësh dritë fatkeqit dhe jetën atij që ka shpirtin në hidhërim,

Pentru ce dă Dumnezeu lumină celui ce sufere, şi viaţă celor amăriţi la suflet,

21 t ë cilët presin vdekjen që nuk vjen, dhe e kërkojnë më tepër se thesaret e fshehura;

cari aşteaptă moartea şi nu vine; măcar că o doresc mai mult decît o comoară,

22 g ëzohen shumë dhe ngazëllojnë kur gjejnë varrin?

cari n'ar mai putea de bucurie şi de veselie, dacă ar găsi mormîntul? -

23 P se të lindë një njeri rruga e të cilit është fshehur, dhe që Perëndia e ka rrethuar nga çdo anë?

Pentruce, zic, dă El lumină omului care nu ştie încotro să meargă, pe care îl îngrădeşte Dumnezeu de toate părţile?

24 N ë vend që të ushqehem, unë psherëtij, dhe rënkimet e mia burojnë si uji.

Suspinurile îmi sînt hrana de toate zilele, şi jalea mi se varsă ca apa.

25 S epse ajo që më tremb më shumë më bie mbi krye, dhe ajo që më tmerron më ndodh.

De ce mă tem, aceea mi se întîmplă; de ce mi -e frică, de aceea am parte!

26 N uk kam qetësi, nuk kam prehje, por më pushton shqetësimi".

N'am nici linişte, nici pace, nici odihnă, şi necazul dă peste mine.``