1 ( По слав. 17). За първия певец. Псалом на Господния слуга Давид, който е говорил Господу думите на тая песен в деня, когато Господ го избавил от ръката на всичките му неприятели и от ръката на Саула. И рече: Любя Те, Господи, сило моя.

«Al maestro del coro. Salmo di Davide, servo dell'Eterno, che rivolse all'Eterno le parole di questo cantico, nel giorno in cui l'Eterno lo liberò dalla mano di tutti i suoi nemici e dalla mano di Saul. Egli disse:» «Ti amo, o Eterno, mia forza.

2 Г оспод е скала моя, крепост моя и избавител мой, Бог мой, канара моя, на Когото се надявам, Щит мой, рога на избавлението ми и високата ми кула

L'Eterno è la mia rocca la mia fortezza e il mio liberatore, il mio Dio, la mia rupe in cui mi rifugio, il mio scudo, la potenza della mia salvezza, il mio alto rifugio.

3 Щ е призова Господа, Който е достохвален; Така ще бъда избавен от неприятелите си.

Io invoco l'Eterno, che è degno di essere lodato, e sono salvato dai miei nemici.

4 В ръзките на смъртта ме окръжиха; Порои от беззаконие ме уплашиха.

Doglie di morte mi avevano circondato e torrenti di scellerati mi avevano spaventato.

5 В ръзките на преизподнята ме обвиха; Примките на смъртта ме стигнаха.

Le angosce dello Sceol mi avevano avvolto e lacci di morte mi stavano davanti.

6 В утеснението си призовах Господа. И към Бог мой викнах; От храма Си Той чу гласа ми, И викането ми пред Него стигна в ушите Му.

Nella mia angoscia invocai l'Eterno e gridai al mio DIO; egli udí la mia voce dal suo tempio, e il mio grido pervenne davanti a lui, ai suoi orecchi.

7 Т огава се поклати и потресе земята; Основите на планините се разлюляха И поклатиха се, защото се разгневи Той.

Allora la terra fu scossa e tremò; anche le fondamenta dei monti furono smosse e scrollate, perché egli era acceso d'ira.

8 Д им се издигаше от ноздрите Му, И огън из устата му поглъщаше; Въглища се разпалиха от Него.

Un fumo saliva dalle sue narici e un fuoco divorante gli usciva dalla bocca; da lui sprizzavano carboni accesi.

9 Т ой сведе небесата и слезе; И мрак бе под нозете Му.

Egli abbassò i cieli e discese con una densa caligine sotto i suoi piedi;

10 В ъзседна на херувим и летя; Летя не ветрени крила.

cavalcava un cherubino e volava; volava veloce sulle ali del vento.

11 П оложи за Свое скривалище тъмнината, За покров около Си тъмните води, Гъстите въздушни облаци.

Aveva fatto delle tenebre il suo velo, e per padiglione intorno a sé aveva posto l'oscurità delle acque e le dense nubi del cielo.

12 О святкането пред Него Преминаха през облаците Му Град и огнени въглища.

Dallo splendore che lo precedeva si sprigionavano dense nubi, grandine e carboni ardenti.

13 И гръмна Господ от небето, Всевишният даде гласа Си, Град и огнени въглища.

L'Eterno tuonò nei cieli e l'Altissimo fece udire la sua voce con grandine e carboni ardenti.

14 И прати стрелите Си та ги разпръсна, Да! светкавици в изобилие та ги смути.

Scagliò le sue saette e disperse i nemici; lanciò fulmini in gran numero e li mise in fuga.

15 Т огава се явиха коритата на водите, Откриха се основите на вселената От твоето изобличение, Господи, От духането на дъха на ноздрите Ти.

Al tuo rimprovero, o Eterno, e al soffio del vento dalle tue narici, gli alvei dei fiumi apparvero e le fondamenta del mondo furono scoperte.

16 П рати от височината, взе ме, Извлече ме из големи води.

Egli dall'alto stese la mano, mi prese e mi trasse fuori dalle grandi acque.

17 И збави ме от силния ми неприятел, От ония, които ме мразеха; Защото бяха по-силни от мене.

Mi liberò dal mio potente nemico e da quelli che mi odiavano, perché erano piú forti di me.

18 С тигнаха ме в деня на бедствието ми; Но Господ ми стана подпорка.

Essi mi erano venuti contro nel giorno della mia calamità, ma l'Eterno fu il mio sostegno,

19 И изведе ме на широко, Избави ме, защото имаше благоволение към мене.

e mi trasse fuori al largo; egli mi liberò perché mi gradisce.

20 В ъздаде ми Господ според правдата ми; Според чистотата на ръцете ми възнагради ме,

L'Eterno mi ha retribuito secondo la mia giustizia e mi ha reso secondo la purità delle mie mani,

21 З ащото съм опазил пътищата Господни, И не съм се отклонил от Бога мой в нечестие.

perché ho osservato le vie dell'Eterno e non mi sono eroicamente allontanato dal mio DIO.

22 З ащото всичките Му съдби са били пред мене, И от повеленията Му не съм се отдалечил.

perché ho tenuto davanti a me tutte le sue leggi e non ho deviato dai suoi statuti.

23 Н епорочен бях пред Него, И опазих се от беззаконието си.

Sono stato integro verso di lui e mi sono guardato dalla mia iniquità.

24 З атова Господ ми въздаде според правдата ми, Според чистотата на ръцете ми пред очите Му.

Perciò l'Eterno mi ha reso secondo la mia giustizia, secondo la purità delle mie mani davanti ai suoi occhi.

25 К ъм милостивия, Господи, милостив ще се явиш, Към непорочния, непорочен ще се явиш.

Tu ti mostri pietoso verso l'uomo pio e retto verso l'uomo retto.

26 К ъм чистия, час ще се явиш, И към развратния, противен ще се явиш.

Tu ti mostri puro con il puro e ti mostri astuto col perverso,

27 З ащото оскърбени люде Ти ще спасиш; А очи горделиви ще смириш.

perché tu sei colui che salva la gente afflitta e che abbassa gli occhi alteri;

28 З ащото Ти ще запалиш светилото ми; Господ Бог мой ще озари тъмнината ми;

tu infatti, sei colui che fa risplendere la mia lampada; l'Eterno, il mio DIO, illumina le mie tenebre,

29 З ащото чрез Тебе разбивам полк; Чрез Бога мой прескачам стена.

perché con te posso assalire una schiera e con il mio DIO posso saltare sopra un muro.

30 К олкото за Бога, Неговият път е съвършен; Словото на Господа е опитано; Той е щит на всички, които уповават на Него.

La via di Dio è perfetta; la parola dell'Eterno è purificata col fuoco; egli è lo scudo di tutti coloro che si rifugiano in lui.

31 З ащото кой е Бог освен Господа? И кой е канара, освен нашия Бог?

Infatti chi è DIO all'infuori dell'Eterno? E chi è Rocca all'infuori del nostro DIO?

32 Б ог, Който ме препасва със сила, И прави съвършен пътя ми,

Dio è colui che mi cinge di forza e che rende la mia vita perfetta.

33 Т ой прави нозете ми като нозете на елените, И ме поставя на високите ми места.

Egli rende i miei piedi simili a quelli delle cerve e mi rende saldo sui miei alti luoghi;

34 У чи ръцете ми да воюват, Тъй щото мишците ми запъват меден лък.

egli ammaestra le mie mani alla battaglia e con le mie braccia posso tendere un arco di rame.

35 Т и си ми дал и щит на избавлението Си; Твоята десница ме е поддържала И Твоята благодат ме е направила велик.

Tu mi hai anche dato lo scudo della tua salvezza; la tua destra mi ha sostenuto, e la tua benignità mi ha reso grande.

36 Т и си разширил стъпките ми под мене; И нозете ми не се подхлъзнаха.

Tu hai allargato i miei passi sotto di me, e i miei piedi non hanno vacillato.

37 Г оних неприятелите си и ги стигнах, И не се върнах, докато ги не довърших.

Io ho inseguito i miei nemici e li ho raggiunti e non me ne sono tornato indietro prima di averli distrutti.

38 С трих ги, те не можаха да се подигнат; Паднаха под нозете ми.

Li ho colpiti ripetutamente ed essi non hanno piú potuto rialzarsi; essi sono caduti sotto i miei piedi.

39 З ащото си ме препасал със сила за бой; Повалил си под мене въставащите против мене.

Tu mi hai cinto di forza per la battaglia e hai fatto piegare sotto di me quelli che si alzavano contro di me;

40 С торил си да обърнат гръб към мене неприятелите ми, За да изтребя ония, които ме мразят.

tu hai fatto voltare le spalle ai miei nemici davanti a me, e io ho distrutto quelli che mi odiavano.

41 И звикаха, но нямаше избавител, Към Господа, но не ги послуша.

Essi gridarono, ma non vi fu alcuno che li salvasse; gridarono all'Eterno, ma egli non rispose loro.

42 Т огава ги стрих като прах пред вятъра; Изхвърлих ги като калта на пътищата.

Li ho calpestati fino a ridurli come polvere davanti al vento; li ho spazzati via come il fango delle strade.

43 Т и си ме избавил и от съпротивленията на людете; Поставил си ме глава на народите: Народ, когото не познавах, слугува на мене,

Tu mi hai liberato dalle contese del popolo; tu mi hai costituito capo di nazioni; un popolo che non conoscevo mi ha servito.

44 Щ ом чуха за мене, те ме и послушаха; Даже чужденците се преструваха, че ми се покоряват.

Al solo udire di me, essi mi hanno ascoltato e ubbidito, gli stranieri si sono sottomessi a me.

45 Ч ужденците отслабнаха, И разтреперани излязоха из яките си скривалища.

Gli stranieri si sono persi d'animo e sono usciti tremanti dalle loro fortezze.

46 Ж ив е Господ, и благословена да бъде Канарата ми, И да се възвиси Бог на избавлението ми,

Viva l'Eterno, sia benedetta la mia Rocca e sia esaltato il DIO della mia salvezza!

47 Б ог, Който мъздовъздава за мене, И покорява под мене племена,

Egli è il Dio che fa la vendetta per me e che mi sottomette i popoli;

48 К ойто ме избавя от неприятелите ми. Да! Ти ме възвишаваш над въставащите против мене, Избавяш ме от насилника.

egli mi libera dai miei nemici. Tu m'innalzi su quelli che si levano contro di me e mi liberi dall'uomo violento.

49 З атова ще Те хваля, Господи, между народите, И на името Ти ще пея.

Perciò, o Eterno, io celebrerò fra le nazioni il tuo nome col canto.

50 Т и си, който даваш велико избавление на царя Си, И показваш милосърдие към помазаника Си, Към Давида и към потомството му до века.

Grandi liberazioni egli concede al suo re e usa benignità verso Davide, suo unto, e verso la sua progenie per sempre».