1 G ruaja e urtë ndërton shtëpinë e saj, por budallaqja e shkatërron me duart e veta.
La femme sage bâtit sa maison, Et la femme insensée la renverse de ses propres mains.
2 K ush ecën në drejtësinë e tij ka frikë nga Zoti, por ai që çoroditet në rrugët e tij e përçmon atë.
Celui qui marche dans la droiture craint l'Éternel, Mais celui qui prend des voies tortueuses le méprise.
3 N ë gojën e budallait gjejmë farën e kryelartësisë, por të urtët e ruajnë gojën e tyre.
Dans la bouche de l'insensé est une verge pour son orgueil, Mais les lèvres des sages les gardent.
4 A ty ku nuk ka qe grazhdi është bosh, por bollëku i korrjes qëndron në forcën e kaut.
S'il n'y a pas de boeufs, la crèche est vide; C'est à la vigueur des boeufs qu'on doit l'abondance des revenus.
5 D ëshmitari i ndershëm nuk gënjen, por dëshmitari i rremë thotë gënjeshtra.
Un témoin fidèle ne ment pas, Mais un faux témoin dit des mensonges.
6 T allësi kërkon diturinë dhe nuk e gjen, por dija është një gjë e lehtë për atë që ka mend.
Le moqueur cherche la sagesse et ne la trouve pas, Mais pour l'homme intelligent la science est chose facile.
7 L argohu nga njeriu budalla sepse nuk do të gjesh dituri mbi buzët e tij.
Éloigne-toi de l'insensé; Ce n'est pas sur ses lèvres que tu aperçois la science.
8 D ituria e njeriut të matur qëndron në të dalluarit e rrugës së tij, por marrëzia e budallenjve është mashtrim.
La sagesse de l'homme prudent, c'est l'intelligence de sa voie; La folie des insensés, c'est la tromperie.
9 B udallenjtë qeshin me mëkatin, por midis njerëzve të drejtë është falja.
Les insensés se font un jeu du péché, Mais parmi les hommes droits se trouve la bienveillance.
10 Z emra njeh trishtimin e vet, por një i huaj nuk mund të marrë pjesë në gëzimin e saj.
Le coeur connaît ses propres chagrins, Et un étranger ne saurait partager sa joie.
11 S htëpia e të pabesëve do të shkatërrohet, por çadra e njerëzve të drejtë do të lulëzojë.
La maison des méchants sera détruite, Mais la tente des hommes droits fleurira.
12 É shtë një rrugë që njeriut i duket e drejtë, por në fund ajo të nxjerr në rrugët e vdekjes.
Telle voie paraît droite à un homme, Mais son issue, c'est la voie de la mort.
13 E dhe kur qesh, zemra mund të jetë e pikëlluar, dhe vetë gëzimi mund të përfundojë në vuajtje.
Au milieu même du rire le coeur peut être affligé, Et la joie peut finir par la détresse.
14 Z emërpërdali do të ngopet me rrugët e tij, dhe njeriu i mirë do të ngopet me frytet e tij.
Celui dont le coeur s'égare se rassasie de ses voies, Et l'homme de bien se rassasie de ce qui est en lui.
15 B udallai i beson çdo fjale, por njeriu i matur tregon kujdes të veçantë për hapat e tij.
L'homme simple croit tout ce qu'on dit, Mais l'homme prudent est attentif à ses pas.
16 N jeriu i urtë i trëmbet së keqes dhe largohet prej saj, por budallai zemërohet dhe është fodull.
Le sage a de la retenue et se détourne du mal, Mais l'insensé est arrogant et plein de sécurité.
17 A i që zemërohet me lehtësi kryen marrëzi dhe njeriu që ka qëllime të këqija është i urryer.
Celui qui est prompt à la colère fait des sottises, Et l'homme plein de malice s'attire la haine.
18 T eveqelit e trashëgojnë budallallëkun, por njerëzit e matur kurorëzohen me dije.
Les simples ont en partage la folie, Et les hommes prudents se font de la science une couronne.
19 N jerëzit e këqij do të përkulen përpara njerëzve të mirë dhe të pabesët në portat e të drejtëve.
Les mauvais s'inclinent devant les bons, Et les méchants aux portes du juste.
20 T ë varfërin e urren vetë miku i tij, por i pasuri ka shumë miklues.
Le pauvre est odieux même à son ami, Mais les amis du riche sont nombreux.
21 K ush përçmon të afërmin e vet, mëkaton, por ai që ka mëshirë për të varfërit është i lumtur.
Celui qui méprise son prochain commet un péché, Mais heureux celui qui a pitié des misérables!
22 A nuk devijojnë, vallë nga rruga e drejtë ata që kurdisin të keqen? Por ata që mendojnë të mirën kanë për të gjetur mirësi dhe të vërtetën.
Ceux qui méditent le mal ne s'égarent-ils pas? Mais ceux qui méditent le bien agissent avec bonté et fidélité.
23 N ë çdo mundim ka një fitim, por fjalët e kota çojnë vetëm në varfëri.
Tout travail procure l'abondance, Mais les paroles en l'air ne mènent qu'à la disette.
24 K urora e njerëzve të urtë është pasuria e tyre, por marrëzia e budallenjve është marrëzi.
La richesse est une couronne pour les sages; La folie des insensés est toujours de la folie.
25 N jë dëshmitar që thotë të vërtetën shpëton jetën e njerëzve, por një dëshmitar i rremë thotë gënjeshtra.
Le témoin véridique délivre des âmes, Mais le trompeur dit des mensonges.
26 N ë frikën e Zotit gjendet një siguri e madhe, dhe bijtë e tij do të kenë një vend strehimi.
Celui qui craint l'Éternel possède un appui ferme, Et ses enfants ont un refuge auprès de lui.
27 F rika e Zotit është një burim jete, që i shmang leqet e vdekjes.
La crainte de l'Éternel est une source de vie, Pour détourner des pièges de la mort.
28 L avdia e mbretit qëndron në turmën e popullit, por shkatërrimi i princit qëndron në mungesën e njerëzve.
Quand le peuple est nombreux, c'est la gloire d'un roi; Quand le peuple manque, c'est la ruine du prince.
29 K ush është i ngadalshëm në zemërim është shumë i matur, por ai që rrëmbehet me lehtësi vë në dukje marrëzinë e tij.
Celui qui est lent à la colère a une grande intelligence, Mais celui qui est prompt à s'emporter proclame sa folie.
30 N jë zemër e shëndoshë është jetë për trupin, por lakmia është krimbi brejtës i kockave.
Un coeur calme est la vie du corps, Mais l'envie est la carie des os.
31 K ush shtyp të varfërin fyen rëndë atë që e ka bërë, por ai që ka mëshirë për nevojtarin e nderon atë.
Opprimer le pauvre, c'est outrager celui qui l'a fait; Mais avoir pitié de l'indigent, c'est l'honorer.
32 I pabesi përmbyset nga vetë ligësia e tij, por i drejti ka shpresë në vetë vdekjen e tij.
Le méchant est renversé par sa méchanceté, Mais le juste trouve un refuge même en sa mort.
33 D ituria prehet në zemrën e atij që ka mend, por ajo që është në zemrën e budallenjve merret vesh.
Dans un coeur intelligent repose la sagesse, Mais au milieu des insensés elle se montre à découvert.
34 D rejtësia e larton një komb, por mëkati është turpi i popujve.
La justice élève une nation, Mais le péché est la honte des peuples.
35 D ashamirësia e mbretit është për shërbëtorin që vepron me urtësi, por zemërimi i tij është kundër atij që sillet me paturpësi.
La faveur du roi est pour le serviteur prudent, Et sa colère pour celui qui fait honte.