1 C antemos con gozo a Dios, nuestra fortaleza; aclamemos con júbilo al Dios de Jacob.

I këndoni me gëzim Perëndisë, forcës sonë; lëshoni britma gëzimi për Perëndinë e Jakobit.

2 E ntonemos cánticos, al son del pandero, de la melodiosa arpa y del salterio.

Lartoni një këngë dhe i bini dajres, harpës melodioze bashkë me lirën.

3 T oquemos la trompeta en el novilunio, en el día señalado para nuestra fiesta solemne.

I bini borisë ditën e hënës së re, ditën e hënës së plotë, ditën e festës sonë.

4 E sto es un estatuto para Israel; es una ordenanza del Dios de Jacob,

Sepse ky është një statut për Izraelin, një ligj i Perëndisë të Jakobit.

5 q ue la constituyó como testimonio para José cuando salió contra la tierra de Egipto. Oí un lenguaje que no pude entender:

Ai e caktoi si një dëshmi te Jozefi, kur doli kundër vendit të Egjiptit. Atëherë unë dëgjova një gjuhë që nuk e kuptoja;

6 « Liberé tu hombro de llevar pesada carga; tus manos dejaron de cargar los cestos.

"O Izrael, unë e hoqa barrën nga shpatullat e tua; duart e tua e kanë lënë shportën.

7 E n tu angustia clamaste a mí, y yo te salvé; desde el centro del trueno te respondí, y junto a las aguas de Meriba te puse a prueba.

Kur ishe keq ti më klithe mua dhe unë të çlirova; t’u përgjigja i fshehur në bubullimë, të vura në provë në ujërat e Meribas. (Sela)

8 » Escúchame, pueblo mío, que quiero amonestarte. ¡Cómo quisiera yo, Israel, que me escucharas!

Dëgjo, o populli im, dhe unë do të qortoj. O Izrael, sikur ti të më dëgjoje!

9 N o debes tener ningún dios ajeno. No debes inclinarte ante dioses extraños.

Mos pastë në mesin tënd asnjë perëndi të huaj dhe mos adhuro asnjë perëndi të huaj.

10 Y o soy el Señor, tu Dios; yo te saqué de la tierra de Egipto. Abre la boca, y yo te daré de comer.

Unë jam Zoti, Perëndia yt, që të nxori nga vendi i Egjiptit; hap gojën tënde dhe unë do të ta mbush.

11 » Pero tú, mi pueblo, no escuchaste mi voz; tú, Israel, no quisiste obedecerme,

Por populli im nuk e ka dëgjuar zërin tim dhe Izraeli nuk më është bindur.

12 y por tu obstinación te abandoné para que siguieras tus propios consejos.

Prandaj i braktisa në ashpërsinë e zemrës së tyre, me qëllim që të ecnin sipas bindjeve të tyre.

13 ¡ Ay, pueblo mío! ¡Si me hubieras escuchado! ¡Ay, Israel! ¡Si hubieras seguido mis caminos!

Ah, sikur populli im të më dëgjonte, sikur Izraeli të ecte në rrugët e mia!

14 ¡ En un instante habría derrotado a tus enemigos, y habría descargado mi mano sobre tus adversarios!

Do të poshtëroja menjëherë armiqtë e tij dhe do ta ktheja dorën time kundër kundërshtarëve të tij.

15 L os que me aborrecen se me habrían sometido, y yo, el Señor, pondría para siempre fin a sus días.

Ata që urrejnë Zotin do t’i nënshtroheshin dhe fati i tyre do të caktohej përjetë.

16 P ero a ti te alimentaría con lo mejor del trigo, y apagaría tu sed con miel extraída de la peña.»

Dhe unë do ta ushqeja (Izraelin) me grurin më të mirë dhe do ta ngopja me mjaltin që pikon nga shkëmbi".